پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,766 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,218,968 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,965,623 |
تحلیل الگوی مدیریتی شهر تهران | ||
| پژوهشهای جغرافیای انسانی | ||
| مقاله 6، دوره 44، شماره 3 - شماره پیاپی 81، آبان 1391، صفحه 111-126 اصل مقاله (750.01 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jhgr.2012.24983 | ||
| نویسنده | ||
| علی اصغر نظریان | ||
| استاد گروه جغرافیا و برنامه¬ریزی شهری، دانشگاه آزاد تهران، واحد علوم و تحقیقات | ||
| چکیده | ||
| انتخاب نوع مدل مدیریت شهری، بازتابندهی نگرش حاکم بر تنظیم روابط شورا و شهرداری و مهم‌تر از همه، بیانگر میزان مشارکت و قدرت اجرایی است. یکی از گفتمانهای مهم در تعیین مدل مدیریتی برتر، تعیین چگونگی ادارهی شهر و قرارگیری قدرت در دست مدیران شهری است. از سوی دیگر، مدل ادارهی شهر رابطهی نزدیکی با حل یا ایجاد مسائل شهری دارد. از بررسی مدل مدیریت شهری در کلانشهر تهران چنین برداشت می‌شود که نوع مدل مدیریت شهری در ایران، مدل شورا ـ مدیر شهر است. تحلیل الگوی مدیریتی تهران و ویژگیهای این نوع مدل در ایران، بهویژه انتصابی بودن شهردار، سبب وابستگی شدید عناصر مدل مدیریت شهری به ساختار کلان قدرت شده و این روند بهنوبهی خود فقدان و کمبود نهادهای مدنی و مشارکت مردمی را تشدید کرده و موجب تبدیل شدن عرصهی مدیریت شهری به یک عرصهی تجدید قدرت برای گروههای قدرت سیاسی در سطح ملّی شده است. بنابراین مدل شورا ـ شهردار قوی، بهعنوان الگوی مناسب توصیه می‌شود تا با بهره‌گیری از این الگو، بهدلیل دارا بودن رویکرد جمع-گرایانه و مشارکتی که در حلّ مسایل شهری دارد، در سطوح فراملّی با تأکید بر کاهش نقش دولت مرکزی و در سطوح محلّی، تقویت جایگاه و نقش مدیریت محلّی و مشارکت اجتماع محلّی، حاکمیّتی چند سطحی و چند عاملی را برای مدیریت شهری کارآمد و اثربخش توصیه کند و همچنین این مدل با استفاده از معیارهای منتج از مبانی نظری حکمروایی شهری و برخی از معیارهای مرتبط دیگر، سبب تقویت شاخصهای حکمروایی شهری (مشارکت شهروندان، مسئولیتپذیری و پاسخگویی و عدالت) و نیز ارتقای برخی دیگر از شاخصهای مورد توجّه، چون اقتدار مجموعه مدیریت شهری، قدرت و اقتدار شهردار، هماهنگی و همکاری بین شورا ـ شهرداری، تخصّصگرایی در بدنهی شهرداری، قدرت نظارتی و قانونگذاری شورا و ثبات در مدیریت شهری خواهد شد و وابستگی به عناصر قدرت سیاسی سطح ملّی را کاهش یا از بین می‌برد. بدین ترتیب مدل شورا ـ شهردار قوی، بهطورکلّی برای تقویت نهاد مدیریت شهرتهران ارزیابی شده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| الگوی (مدل) مدیریت شهر؛ حکمرانی شهری؛ مدل شهردار قوی.؛ مدل شورا ـ مدیر شهر؛ مدیریت شهری | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Managerial Analysis of Tehran City | ||
| نویسندگان [English] | ||
| A. A. Nazarian | ||
| چکیده [English] | ||
| Extended Abstract Introduction Choosing urban management model type reflects insight into relationships to be held between municipality and councils. It also consider as index for executive power and level of participation. Defining managerial style for city and conducting power down toward urban managers is regard as significant discussion of the best managerial model. City managerial model has a close attachment to creation or solution of city problems. Survey over Tehran municipality managerial model offers that the regular model of urban management in Iran is council-manager. Analyzing managerial pattern of Tehran and its features peculiarly dative selection of mayor causes hard dependence of urban management model's elements to main structure of power. This procedure in turn exacerbates lack of civil institutions and population cooperation and has made urban management as contest arena for political parties over national level. So, council-mayor model suggested as convenient model. Applying the model through masses-based procedure and communicative insight into urban problems, in one hand, over national level emphases declining role of center power and on the other hand in local level it strengthen local management, participation of local community, multi-level and multi-agent government for effective urban management. This model using deductive measures of theoretical discussions urban governance supports urban governance indicators (citizen participation, justice and taking responsibility) and elevates other indicators like urban management authority, mayor power, coordination and cooperation between council and municipality, expertise in municipal body, surveillance power of council and consistency in urban management. Using the model also, decline dependence to political elements over national level and in an overall view invigorates institutional management of Tehran city. Methodology The applied method through the study is survey that means gathering data about a phenomenon. Documents analysis is the main technique of data gathering. Anyway, initial method of study consider as descriptive-analytical (none experimental) method. The present analysis is analytical and causative, in terms of relation between the research's variables. In any case, the major method of doing research has a descriptive-analytical approach. Results and Discussion The macro-structure of power and lack of civil institutions and also the low level of people participation, making urban management as contest arena for political parties at the national level and consequently the most part of financial and technical resources dedicate to this matter. Apparently, among government and non-government authorities' urban management at Tehran metropolis transform to a promotion platform which facilitates reaching power at national level. Regarding to mentioned analysis which states the current model of Tehran metropolis couldn't preserve independence of urban management and having the Teheran city challenges solved, then it suggests the managerial model should be applied which preserve independence of urban management area against power at macro level. It also should establish civil institutions and encourage people participation into city. Finally through having such a model, political party's reinvigoration could be managed at urban management area. Conclusion Having performed the strong mayor model through derivative measures of basic principles of urban governance and other related indicators, strengthen urban governance indicators such as citizen participation, taking responsibility and justice. It also promotes the other indicators include urban management authority, mayor power, cooperation between council and municipality, expertise in municipal body, surveillance power of council and consistency in urban management. So, the powerful mayor-council model has been selected aiming urban management foundation invigoration. Feasibility of this model in Iran considering sixth principle of constitution and emphasis of fourth development program over consistency in management, three decades direct president election experience should be noticed as significant possibilities of transition toward direct selection of mayor in Iran. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| City Management Pattern (Model), Model of the Council – Manager, Model of the Strong Mayor., Urban Governance, Urban Management | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,112 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 4,453 |
||