تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,500 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,091,047 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,194,982 |
کارایی سویههای بومی Trichoderma harzianum در بیوکنترل گموز پسته | ||
دانش گیاهپزشکی ایران | ||
مقاله 7، دوره 44، شماره 2، اسفند 1392، صفحه 243-252 اصل مقاله (311.08 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ijpps.2014.36672 | ||
نویسندگان | ||
سید رضا فانی1؛ محمد مرادی قهدریجانی* 2؛ مهدیه علیپور مقدم2؛ عبدالحمید شرافتی3؛ مهدی محمدی مقدم4؛ ابراهیم صداقتی5؛ پژمان خدایگان5 | ||
1کارشناس، بخش گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی یزد | ||
2استادیار پژوهش، بخش گیاهپزشکی، مؤسسۀ تحقیقات پستۀ کشور، رفسنجان | ||
3کارشناس ایستگاه تحقیقات پستۀ فیضآباد، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی | ||
4کارشناس ایستگاه تحقیقات پستۀ دامغان، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان | ||
5استادیار بخش گیاهپزشکی، دانشگاه ولیعصر رفسنجان | ||
چکیده | ||
طی سالهای 1387 تا 1390، 100 نمونه خاک از ریزوسفر گیاه، چاله کودی و سطح باغهای پستۀ استانهای کرمان، یزد، خراسان رضوی و سمنان با هدف یافتن سویههای مناسب تریکودرما، به منظور کنترل بیماری گموز پسته، جمعآوری و بررسی شد. با استفاده از محیطهای اختصاصی و عمومی، 32 سویه Trichoderma harzianum غالباً از ناحیۀ ریزوسفر بهدست آمد. پس از تعیین میزان کارایی سویههای تریکودرما در آزمایشگاه به روش کشت متقابل با Phytophthora melonis، 11 سویه انتخاب شدند و برهمکنش آنها با قارچ بیمارگر در آزمایشگاه با ارزیابی تداخل فیزیکی هیف، ترشحات فرار و غیرفرار و آزمایشهای گلخانهای با استفاده از سویههای منتخب با مایهزنی نهالهای پسته در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت و صفاتی همچون ارتفاع نهال، طول و وزن خشک ریشه و اندامهای هوایی و درصد مرگومیر بررسی شد. در برهمکنش با تریکودرما، رشد رویشی قارچ melonis .Pدر سطوح مختلف تحت تأثیر قرار گرفت و در سطح معناداری کاهش یافت. میزان بازدارندگی از رشد P. melonis در کشت متقابل همزمان، از 1/38 تا 6/63 درصد، کشت متقابل غیرهمزمان از 4/25 تا 7/58 درصد، ترشحات خارج سلولی از 50 تا 6/89 درصد و ترکیبات فرار از 7/44 تا 7/71 درصد متغیر بود. در آزمایشات گلخانهای، مایهزنی با سویههای تریکودرما سبب افزایش 5/1 تا 7/2 برابر در طول ریشه و 4/1 تا 1/2 برابر در ارتفاع نهالها در مقایسه با گیاهان مایهزنی شده با عامل بیماریزا به تنهایی و 1 تا 9/1 برابر طول ریشه و 1 تا 6/1 برابر در ارتفاع نهالها در مقایسه با نهالهای شاهد بدون مایهزنی گردید. درصد مرگومیر نهالها در مایهزنی قبل سویههای تریکودرما، از صفر تا 31 درصد، مایهزنی همزمان از صفر تا 56 درصد و مایهزنی پس از P. melonis از 5/12 تا 75 درصد متغیر بود. این اولین گزارش دربارۀ پراکندگی سویههای تریکودرما در باغهای پستۀ کشور و برهمکنش آن با بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه است. | ||
کلیدواژهها | ||
انگومک؛ پوسیدگی طوقه و ریشه؛ فیتوفتورا؛ کنترل بیولوژیک | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Efficacy of Native Strains of Trichoderma harzianum in Biocontrol of Pistachio Gummosis | ||
نویسندگان [English] | ||
Seyed Reza Fani1؛ Mohammad Moradi Ghahderijani2؛ Mahdiye Alipour Moghaddam2؛ Abdolhamid Sherafati3؛ Mahdi Mohammadi Moghaddam4؛ Ebraim Sedaghati5؛ Pejman Khodaygan5 | ||
1Expert, Department of Plant Protection, Agriculture and Natural Resources Research Center, Yazd, Iran | ||
2Research Assistant Professor, Department of Plant Protection,Pistachio Research Institute, Rafsanjan, Iran | ||
3Expert,Pistachio Research Station Faizabad, Agriculture and Natural Resources Research Centerof Khorasan Razavi, Iran | ||
4Expert, Pistachio Research Station Damghan,Semnan Province Research Center for Agriculture and Natural Resources, Iran | ||
5Assistant Professors, Department of Plant Protection,Valiasr Universityof Rafsanjan, Iran | ||
چکیده [English] | ||
To identify Trichoderma isolates for potential biocontrol of crown and root rot in pistachio, 100 samples of soil taken from rhizosphere, fertilizer channels and from soil surface were collected from Kerman, Yazd, Khorasane Razavi and Semnan provinces during 2009- 2011. Overall, 32 isolates of Trichoderma harzianum were obtained mostly from rhizosphere soil using either general or special environmental surroundings. The antagonistic potential of the isolates against P. melonis was screened using the dual culture technique. A total of 11 isolates were employed for further assessment of their capability to inhibit P. melonis, in various assays under in vitro and as well in vivo conditions. Overall, the results indicated that the incidecne of interactions through different mechanisms reduced mycelialy growth of P. melonis to different degrees, ranging from 38.1 to 63.6%, 25.4 to 58.7%, 50 to 89.6% and 44.7 to 71.77% in the simultaneous vs non-simultaneous dual cultures, and volatile vs non-volatile compounds, respectively. In greenhouse experiments, and in mixed inoculations with Trichoderma harzianum strains and P. melonis it was observed that, root length and plant height increased respectively from 1.5 to 2.7 and from 1.4 to 2.1 times of inoculation with pathogen alone, as well as 1 to1.9 of root length and 1 to 1.6 times the plant height as compared with non-inoculated control plants. Incidence of T. harzianum isolates before, simultaneous with, and following pathogen inoculations (in pots) significantly influenced the mortality of seedlings with the respective ranges of 0 to 31%, 0 to 56%, and 12.5 to 75%. This is the first report on the introduction of T. harzianum isolates to pistachio orchards, along with their interactions with gummosis (crown and root rot) causal agents. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
biological control, Phytophthora, Root and crown rot | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,924 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,746 |