تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,098,476 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,206,117 |
تعیین رسانایی الکتریکی گوشتۀ بالایی با استفاده از میدان Sq | ||
فیزیک زمین و فضا | ||
مقاله 10، دوره 41، شماره 3، مهر 1394، صفحه 463-471 اصل مقاله (919.35 K) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jesphys.2015.55099 | ||
نویسندگان | ||
شهاب ایزدی* 1؛ اسداله جوعطا بیرمی2؛ منصوره منتهایی3 | ||
1دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران | ||
2استادیار، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران | ||
3استادیار دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
دامنۀ طیف تغییرات مغناطیسی، گسترۀ زمانی وسیعی از کسری از ثانیه تا بیش از 30 میلیون سال را شامل میشود. این تغییرات بهطورکلی به دو دستۀ تغییرات درازمدت و تغییرات زودگذر تقسیم میشوند. علت تغییرات درازمدت، درونی و علت تغییرات زودگذر، بیرونی است. میدانهای متغیر مربوط به چشمههای بیرونی مثل تغییرات روزانه یا توفانهای مغناطیسی، سبب ایجاد جریانهای القایی درون زمین میشوند که میدان حاصل از این جریانها در میدان مغناطیسی قابل مشاهده روی سطح زمین سهیم هستند. این موضوع القای ژئومغناطیسی نامیده میشود. عمق نفوذ امواج الکترومغناطیسی القاشده به درون زمین، به طولموج منبع میدان و رسانایی ناحیهای که موج از آن عبور میکند، بستگی دارد. تغییرات میدان sq نوعی از تغییرات زودگذر است که در ثبتهای روزانۀ رصدخانههای مغناطیسی قابلمشاهده است. میدان sq دارای چهار دورۀ تناوب غالب 6، 8، 12 و 24 ساعته است. در این مقاله با استفاده از تحلیل فوریه و تحلیل هماهنگ کروی میدان sq، ضرایب گاوس مربوط به منشأهای داخلی و خارجی میدان محاسبه شده و با استفاده از مدل اشموکر (1970) رسانایی الکتریکی زمین برحسب عمق برای سال 2009 میلادی که سالی استثنایی بهلحاظ آرامبودن از نظر فعالیتهای مغناطیسی است و نتایج حاصل از دادههای آن قابلاعتمادترند، به دست آمده است. یافتههای ما با نتایج تحلیل دادههای مربوط به سالهای آرام خورشیدی قبل، انطباق دارد و نشان میدهد که رسانایی الکتریکی در اعماق بین 150 تا 530 کیلومتری بهصورت نمایی با عمق تغییر میکند. | ||
کلیدواژهها | ||
تغییرات روزهای آرام میدان مغناطیسی زمین؛ رسانایی الکتریکی؛ سال آرام خورشیدی؛ گوشتۀ بالایی؛ هماهنگ کروی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Determining the electrical conductivity of the upper mantle using Sq Field | ||
نویسندگان [English] | ||
Shahab Izadi1؛ Asadollah Joata Bayrami2؛ Mansoreh Montahaei3 | ||
چکیده [English] | ||
The atmospheric electric currents that varying in daily, seasonal, and latitude patterns above the Earth's surface act as a source that induces currents to flow in the conducting layers of the Earth. The magnitude, direction, and depth of penetration of the induced currents are determined by the characteristics of the source currents as well as the distribution of electrically conducting materials in the Earth. The solar quiet (Sq) magnetic field variation is a manifestation of an ionospheric current system. Heating at the dayside and cooling at the nightside of the atmosphere generates tidal winds which drive ionospheric plasma against the geomagnetic field inducing electric fields and currents in the dynamo region between 80-200 km in height. The current system remains relatively fixed to the Earth-sun line and produces regular daily variations which are directly seen in the magnetograms of geomagnetic “quiet” days, therefore the name Sq. The Sq field variations are dominated by 24-, 12-, 8-, and 6-hr spectral components and can penetrate in the conductive earth to depth between 100 to 600 km. For the situation in which field measurements are available about a spherical surface that separates the source from the induced currents (and a current doesn’t flow across this surface), Gauss (1838) devised a special solution of the differential electromagnetic field equations that is separable in the spherical coordinates r, θ , and φ . In Gauss’s solution, the field terms that represent radial dependence appear as two series. One with increasing powers of the sphere radius, r, and one with increasing powers of 1/r. As the value of r becomes larger (outward from the sphere) the first series produces an increased field strength, as if approaching external current sources. As the value of r decreases (toward the sphere center) the second series of 1/r terms indicate increased field strength, as if approaching internal current sources. Gauss had devised the way to separately represent the currents that were external and internal to his analysis At the Earth's surface the observed mixture of fields from the source and induced currents can be separated by spherical harmonic analyses and the relationship between the internal and external amplitudes and phases can be used to infer the Earth's conductivity profile at great depths. A spherical harmonic analysis (SHA) was applied to obtain a separation into internal and external field coefficients. The magnetic scalar potential, V, in colatitude θ and longitude φ described at the Earth's surface by In which the cosine (A) and sine (B) coefficients of the expansion for the external (ex) and internal (in) parts are taken to be: After separating the geomagnetic field into internal and external part by SHA we can use Schmucker’s (1970) method for profiling the Earth's substructure. In the method outlined by Schmucker formulas are developed that provide the depth (d) and conductivity () of apparent layers that would produce surface-field relationships similar to the observed components. These profile values, need to be determined for each n, m set of SHA coefficients using the real z and imaginary p parts of a complex induction transfer function, , given as: We calculate the Electrical conductivity properties of the upper by employing the 6, 8, 12, 24 hour spectral components of the quiet-day geomagnetic field variation. The Gauss coefficients obtained from an spherical harmonic analysis of the two components of the quiet daily variation field for the solar-quiet year 2009 were applied to Schmucker's model (Schmucker, 1970). The findings coincide with the results of previous solar quite years and demonstrate that electrical conductivity varies exponentially with depth between 150 and 530 Km. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Electrical conductivity, upper mantle, geomagnetic quiet daily variation, spherical harmonic, solar-quiet year | ||
مراجع | ||
جوع عطابیرمی، ا.، ن.، حسینزاده گویا، م.، میرزایی، 1387، تعیین رسانایی ویژۀ الکتریکی و درجۀ حرارت گوشتۀ فوقانی زمین با استفاده از تغییرات ژئومغناطیسی روزهای آرام: مجلۀ فیزیک زمین و فضا، 34، 4، 49-66. جوع عطابیرمی، ا.، ن.، حسینزاده گویا، م.، میرزایی، 1389، تعیین رسانش الکتریکی و درجۀ حرارت گوشتۀ فوقانی با استفاده از تغییرات میدان sq: مجلۀ فیزیک زمین و فضا، 36، 2، 75-89. Banks, R. J., Geomagnetic variations and the electrical conductivity of the upper mantle, Geophys. J. R. Astr. Soc., 17, 457-487, 1969. Blackman, R. B.&Tukey, J. W., 1958. The measurement of power spectra from the point of view of communications engineering, Dover, New York. Campbell, W. H. and Anderssen, R. S., 1983. Conductivity of the sub-continental upper mantle: An analysis using quiet-day geomagnetic records of North America. J. Geomag. Geoelectr. 35, 367 382. Campbell W. H, Schiffmacher, E. R., 1988.Upper mantle electricalconductivity for seven subcontinental regions of the earth. J.Geomag. Geoelectr. 40:1387-1406. Chapman, S., 1919.The solar and lunar diurnal variation of the Earth’smagnetism. Phil. Trans. Roy. Soc. London A218:1-118. Chapman, S. and Bartels, J.,Geomagnetism, Clarendon Press, 1049 pp. Oxford, 1940. Jacobs J. A., 1989.Geomagnetism - volume 3. Academic Press, London. Kushinov, A.V. (2012) Deep Electromagnetic Studies from Land, Sea, and Space: Progress Status in the Past 10 Years. Surv Geophys 33:169–209 Langel, R.A., and W.J. Hinze, 1998. The magnetic field of the Earth’s lithosphere: The satellite perspective, Cambridge University Press, Cambridge. Matsushita, S., Solar quiet and lunar daily variation fields, Chapter III-1, pp. 302-424, in Physics of Geomagnetic Phenomena, edited by S. Matsushita and W. Campbell, 1398 pp., Academic Press, 1967. Schmucker, U., 2003. Horizontal spatial gradient sounding and geomagnetic depth sounding in the period range of daily variation. In: Protokoll uber das Kolloquium elektromagnetische Tiefenforschung ISSN 0946–7467, 20. Kolloquium: Konigstein, 29.09–3.10, 228–237. Schmucker, U., An introduction to induction anomalies, J. Geomag. Geoelectr., 22, 9-33, 1970. Schmucker,U., ErdmagnetischeVariationen and die elecktrische Leitfahigkeit in tieferenSchichten derErde, Sitzungsberichte u. Mitteilungen der BraunschweigischenWissenschaftlichen Gesellschaft, 4,45-102, 1979. Voorhies, C.V., 1995. Time-varying fluid flow at the top of earth’s core derived from definitive geomagnetic reference field models, J. Geophys. Res., 100, 10029-10039 Vozar, J., Semenov, V. (2010) Compatibility of induction methods for mantle sounding. J Geophys Res 115:B03101. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,276 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,488 |