پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,764 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,195,804 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,943,851 |
تفسیر نگاره‌های دیوان حافظ (سام‌میرزا. تبریز) با تأکید بر هرمنوتیک متن‌محور ریکور | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
| مقاله 3، دوره 20، شماره 2، شهریور 1394، صفحه 23-38 اصل مقاله (1.08 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2015.55507 | ||
| نویسندگان | ||
| ادهم ضرغام* 1؛ مریم عادل* 2 | ||
| 1استادیار دانشکدۀ هنرهای تجسّمی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| 2کارشناسی ارشد نقاشی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| هرمنوتیک متن‌محور یکی از رویکردهای علم هرمنوتیک است که جهت تفسیر و فهم متن در مفهوم گستردۀ آن از جمله آثار هنری به کار می‌رود. یکی از پیچیدگی‌های اعمال چنین رویکردی در تفسیر آثار هنری، مسئلۀ بسط آن از نوشتار به تصویر است؛ مسئله‌ای که در استفاده از این رویکرد در تفسیرنگاره‌ها به دلیل ارتباط وسیع نوشتار و تصویر در آنها پیچیده‌تر می‌شود. هدف این جستار، بررسی امکان ارائۀ تفاسیری مبتنی بر روش تفسیر پل ریکور یکی از نظریه‌‌پردازان رویکرد مذکور، از نگاره‌های دیوان حافظ سام‌میرزا است. اعمال روش مذکور بر نگاره‌ها با استفاده از شیوۀ توصیف و تحلیل، اگرچه بر امکان‌پذیری ارائۀ چنین تفسیری دلالت دارد، امّا تأکید بر شخصی بودن تفاسیر، داوری و تشخیص درستی و نادرستی آنها را غیرممکن می‌سازد؛ از سویی ابهام معنایی ناشی از حضور دیسکورس شعری، قالب شعر و آگاهی بر ارتباط وسیع ساختاری_ محتوایی نگاره‌ها با متن دیوان باعث می‌شود تا تفسیر نگاره‌ها به‌‌عنوان جزئی از کل دیوان بر تفسیر آنها به‌مثابۀ متونی مجزا ارجحیت یابد که مستلزم چشم‌پوشی از اصول روش ریکور است؛ از این‌رو شاید روش‌های تفسیری معطوف به زمینۀ شکل‌گیری یا مؤلف اثر جایگزینی مناسب برای روش مذکور باشند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تفسیر؛ نگاره؛ پل ریکور؛ هرمنوتیک؛ متن‌محور | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Ricoeurian Hermeneutical approach; Case study: Illustrations of Sam Mirza's Hafez's Divan* | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Adham Zargham1؛ Maryam Adel2 | ||
| 1Assitant Professor, Faculty of Visual Arts, College of Fine Arts, University of Tehran, Iran | ||
| 2M.A. of Painting, Faculty of Visual Arts, College of Fine Arts, University of Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| After a long march of history of developments, hermeneutics, the theory of text interpretation, totally focused on understanding, has nowadays been wider scope that eventually includes artworks. Hermeneutics refers to different approaches due to its theoretical versatility and associated applied paradigms including Ricoeur’s textual hermeneutics. The latter may be best described as text-oriented interpretation which could not be dominantly focused on text as the reader has been considered being the constitutive partner in understanding the text particularly since early 20th century. Text-oriented hermeneutics roots in hermeneutical affirmation of interpretive autonomy of biblical scripture in medieval centuries and during 16th century Protestant Reformation; also, introduction of autonomous being of language in modern 20th century hermeneutics. Paul Ricoeur, contemporary figurehead hermeneut, assumed self-hermeneutics the primary intent of the practical approach he later defined as interpretative dialectic between guessing and validating. Present research aims to do a Ricoeur’s hermeneutics-analysis of illustrations of Sam Mirza’s Hafez's Divan. First chapter is dedicated to review of Ricoeur’s textual hermeneutics, the dialectic between hermeneutics and art and finally, Ricoeur’s practical philosophy regarding illustrations and paintings as a broader sense of text. Studies on fine art-hermeneutics links and certain interpretations based on Ricoeurian methodology are discussed in second chapter. Ricoeurian approach to these illustrations is not deemed impracticable; yet, textual interpretations and understandings are assumed personal according to Ricoeur’s theory of text to which discernment of accurate vs. misinterpretation is of no concern; the probable hermeneutical explanations can thus only be methodologically assessed. Ricoeur's theory of interpretation, thus, has constantly faced two major challenges: first, traditional values of textual congruence and -plenitude have never been utterly fulfilled within his sphere of interpretation of symbols given he considers no utmost and inevitably unerring textual meaning. Second, Ricoeurian hermeneutics perfectly focuses on textuality as well as illustrative semiotics-which is the case. Promotion of the textual analysis beyond their structural significance and seeming narration of the illustrations will not make included linguistic semantic elements steadily revealing about the illustrations. Interpretations even get muddled up when it comes to Near eastern poetic texts such as Hafiz’s works due to its plural aspects of meaning as well as unique expressive form of ode which fuel the interpretive ambiguity of associated illustrations and challenge the rationality of potential semiotic deductions. Semantic ambiguity due to lack of enough illustration-associated textual evidence, and also, obvious form and content association between illustrations and the words cause illustrations to be further seen as textual components rather than independent subject matters. Closer look at illustrations of Sam Mirza's custom version of Hafiz's Divan suggests that these paintings and the textual originality may not be truly divided. Text-dependent analyses of the paintings could definitely clarify the interpretations and this is precisely where they deviate from Ricoeur’stheory because the text is already seen as the genuine interpretive backbone and major analytical tool of the paintings. Finally, author-oriented- and other context-based approaches is suggested in case the interpreter is about to achieve coherent explanations of either word-independent illustrations | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Interpretation, Miniature, Paul Ricoeur, Hermeneutics, Text_oriented | ||
| مراجع | ||
|
احمدی، بابک (1378)، ساختار و تأویل متن، مرکز، تهران. احمدی، بابک (1389الف)، آفرینش و آزادی، مرکز، تهران.
احمدی، بابک(1389ب)، از نشانه‌های تصویری تا متن: به سوی نشانه‌شناسی ارتباط دیداری، مرکز، تهران.
احمدی، بابک(1391)، حقیقت و زیبایی: درس‌های فلسفۀ هنر، مرکز، تهران.
استکر، رابرت (1384)، تفسیر، در دانشنامۀ زیباشناسی، فرهنگستان هنر، تهران، صص 182- 175.
برزگر خالقی، محمد رضا (1386)، شاخ نبات حافظ شرح غزل‌هاهمراه با مقدمه، تلفّظ واژگان دشوار، درست خوانی ابیات و فرهنگ اصطلاحات عرفانی، زوّار، تهران.
حسینی‌راد، عبدالمجید (1392)، جنبه‌های طبیعت‌پردازانۀ نقاشی ایرانی، سخنرانی در کلاس تجزیه و تحلیل نقاشی ایرانی، دانشگاه تهران، 14 مهر.
دِیوی، نیکلاس (1383)، هرمنوتیک و نظریۀ هنر، ترجمۀ فرهاد ساسانی، زیباشناخت، پرتال جامع علوم انسانی، ش 10، اردیبهشت 1393: (منبع اصلی: زیباشناخت،1383) <http://www.ensani.ir/fa/content/3987/default.aspx>
ریکور، پل (1379الف)، نوشتار به مثابۀ مسئله‌ای پیشاروی نقد ادبی و هرمنوتیک فلسفی، در نیچه و دیگران، هرمنوتیک مدرن گزینه جستارها، ترجمۀ بابک احمدی و دیگران، مرکز، تهران، صص 265- 235.
ریکور، پل (1379ب)، وجود و هرمنوتیک، در نیچه و دیگران، هرمنوتیک مدرن گزینه جستارها، ترجمۀ بابک احمدی و دیگران، تهران، مرکز، صص 141- 109.
ریکور، پل (1383)، زمان و حکایت، ترجمۀ مهشید نونهالی، گام نو، تهران.
ریکور، پل (1385)، استعاره و مسئلۀ اصلی هرمنوتیک، ترجمۀ حمید بهرامی راد، پرتال جامع علوم انسانی، ش 5، 21 اردیبشت ماه 1393، صص 129 و 132. (منبع اصلی: اطلاعات حکمت و معرفت، تیرماه 1385).
ژیمنز، مارک (1392)، زیبایی شناسی چیست؟، ترجمۀ محمد رضا ابوالقاسمی، نشر ماهی، تهران.
سجّادی، سید جعفر (1393)، فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، طهوری، تهران.
سوانه، پیر، (1391) مبانی زیباشناسی، ترجمۀ محمدرضا ابوالقاسمی، نشر ماهی، تهران.
شمیسا، سیروس (1393)، انواع ادبی، میترا، تهران.
کریم‌زاده تبریزی، محمّد علی (1376)، احوال و آثار نقاشان قدیم ایران، ج 1، تهران: مستوفی. نقل از آژند، یعقوب، (1384). سیمای سلطان محّمد نقاش، فرهنگستان هنر، تهران.
کری‌ولش، استوارت (1384)، نقاشی ایرانی: نسخه نگاره‌های عهد صفوی ، ترجمۀ احمد رضا تقاء، فرهنگستان هنر، تهران.
کوپر، جی.سی (1386)، فرهنگ مصور نمادهای سنتی، ترجمۀ ملیحۀ کرباسیان، نشر نو، تهران.
کورکیان، ا.م. و ژ. پ. سیکر (1377)، باغ‌های خیال، ترجمۀ پرویز مرزبان، نشر و پژوهش فرزان روز، تهران.
کونل، ارنست (1378)، تاریخ نگارگری و طراحی، در آرتور اپهام پوپ (زیر نظر)، سیر و صور نقاشی ایران، ترجمۀ یعقوب آژند، مولی، تهران، صص 141- 35.
گادامر، هانس گئورگ (1388)، زیبایی شناسی و هرمنوتیک، در گادامر، هانس گئورگ و پل ریکور، هنر و زبان، ترجمۀ مهدی فیضی، رخداد نو، تهران.
گرابر، اولگ (آلک) (1383)، مروری بر نگارگری ایرانی ، ترجمۀ مهرداد وحدتی دانشمند، فرهنگستان هنر، تهران.
گروندن، ژان (1393)، هرمنوتیک، ترجمۀ محمدرضا ابولقاسمی، نشر ماهی، تهران.
گروندن، ژان (1391)، درآمدی به علم هرمنوتیک فلسفی، ترجمۀ محمد سعید حنایی کاشانی، مینوی خرد، تهران.
گری، بازل (1383)، نقاشی ایرانی، ترجمۀ عربعلی شروه، نشر دنیای نو، تهران.
گیجر، جیسون (1392)، زیبایی‌شناسی و نقاشی، ترجمۀ زهرا قیاسی، انتشارات رشد آموزش، تهران. «نقد هرمنوتیک هنر» (1387)، پژوهشنامۀ فرهنگستان هنر،سال سوم، ش 11 ، صص43- 30.
Ricoeur, Paul, from text to action, Northwestern University Press. (Last modified: 2012a) <http://books.google.com/books/about/From_Text_to_Action.html?id=yx0-cMqymYcC> Ricoeur, Paul,conflict of interpretation, Northwestern University Press . (Last modified: 2012b) <http://books.google.com/books/about/The_Conflict_of_Interpretations.html?id=0QuXVWzxoLIC> | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,620 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,207 |
||