پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,500 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,091,431 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,195,244 |
بررسی ظرفیتهای نمایشی حکایت «زن پارسا»ی الهینامه عطار برای اقتباس نمایشنامه | ||
| ادب فارسی | ||
| مقاله 3، دوره 5، شماره 1، خرداد 1394، صفحه 41-59 اصل مقاله (542.79 K) | ||
| نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpl.2015.56609 | ||
| نویسندگان | ||
| حسین آقاحسینی1؛ سید مرتضی هاشمی1؛ طیبه پرتوی‌راد* 2 | ||
| 1عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان | ||
| 2دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان | ||
| چکیده | ||
| نگاهی به سابقة اقتباس از متون ادبی در هنرهای نمایشی ازجمله سینما، تلویزیون و تئاتر در جهان نشان میدهد که اقتباس میتواند خلأهای متنی موجود در بخش تئاتر و سایر انواع نمایش را به بهترین وجه پر کند. در ادبیات فارسی، به رغم توصیفی بودن متون ادبی، کم نیستند آثاری که ظرفیتهای نمایشی زیادی دارند و میتوان با بهرهگیری از آنها به غنای متون نمایشی افزود. یکی از این آثار که به دلیل شهرت منطق‌الطیر و تذکرةالاولیاء، ارزش‌های ادبی و هنری آن کمتر شناخته شده، الهینامة عطار نیشابوری است. این اثر سرشار از حکایت‌های داستانی است که برخی از آنها از ظرفیتهای نمایشی بسیاری برخوردارند و تاکنون موردتوجه پژوهشگران قرار نگرفتهاند. در این مقاله با تکیه بر جایگاه و اهمیت اقتباس از آثار ادبی، به روش توصیفی-تحلیلی و براساس تعریف قرن هجدهمی از تئاتر ارسطویی، ظرفیتهای نمایشی حکایت زن پارسا بررسی و وجوه معنایی و ویژگیهای ساختاری و ... آن، بهعنوان زمینهای مناسب برای اقتباس تحلیل می‌شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| الهینامة عطار؛ حکایت زن پارسا؛ تئاتر ارسطویی؛ ظرفیتهای نمایشی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Assessing the Dramatic Potentialities for Play Adaptation, Case Study: “The Pious Woman” in Attar’s Ilāhī-Nāma, | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hossein Agha Hosseini1؛ Seyed Morteza Hashemi1؛ Tayebeh Prtowi Rad2 | ||
| چکیده [English] | ||
| Looking at the history of adaptation from literary sources in various kinds of worldwide dramatic arts such as cinema, television and theatre shows that adaptation can well fill the existing text-gaps in theatre and other forms of dramatic arts. In Persian literature, although the literary texts aredescriptive, there are many works possess high dramatic potentials and may be used to enrich the dramatic texts. One of the works like this, known as Ilāhī-Nāma, has been written by Attar of Nishapur that considers with less artistic and literary value under the effect of his Mantiq-ut-tayrandTadhkirat-ul-Awliyā. It’s a work full of narrative stories from which some stories have considerable dramatic potentials have not yet attracted the attention of researchers.Relying on the importance of adaptation from literary sources, in this article, the dramatic potentials of the story “The Pious Woman” have been analyzed through a descriptive-analytic method based on 18th century definition of Aristotelian theatre. It has been endeavored to study the semantic aspects and structural features to get an appropriate source for literary adaptations. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| : Attar’s Ilāhī-Nāma, the story of “The Pious Woman”, Aristotelian theater, Dramatic Potentials | ||
| مراجع | ||
|
آلمحمد، رضا (1362)، «پیرامون مفهوم درام»، هنر، ش 4، 312-315. اخوت، احمد (1392)، دستور زبان داستان، چ دوم، اصفهان، فردا. استارمی، ابراهیم (1390)، «مبانی تئاتر روایی برشت با استناد به نمایشنامه ننه دلاور و فرزندانش»، پژوهش ادبیات معاصر جهان، ش 61، 5-24. ایگلتون، تری (1388)، پیشدرآمدی بر نظریة ادبی، ترجمة عباس مخبر، تهران، مرکز. امامی، فاطمه (1389)، «عناصر داستانی حکایت زن پارسا در الهینامة عطار»، پژوهشنامة ادب حماسی (پژوهشنامه فرهنگ و ادب)، سال ششم، ش 10، 344-371. بلیکر، ایروین (1372)، «عناصر فیلمنامهنویسی روایی»، ترجمة محمد گذرآبادی، فارابی، دورة پنجم، 166-181. بینیاز، فتح الله (1388)، درآمدی بر داستاننویسی و روایتشناسی، تهران، افراز. حیاتی، زهرا (1383)، «تطبیق ساختار داستان شیخ صنعان با الگوی فیلمنامه»، پژوهش‌های ادبی، ش 3، 45-64. رضایی، رضا (1383)، «یادداشتهایی دربارة تبدیل قصه به نمایشنامه»، هنر، ش 61، 49-54. سهیلیراد، فهیمه (1386)، «بررسی جنبه‌های نمایشی در شماری از داستان‌های تذکرةالاولیاء عطار نیشابوری»، مدرس هنر، دورة دوم، ش 2، 25-40. سیگر، لیندا (1383)، فیلمنامه اقتباسی، ترجمة عباس اکبری، تهران، نقش و نگار. شهریاری، خسرو (1365)، کتاب نمایش، تهران، امیرکبیر. عطار، فریدالدین (1387)، الهینامه، به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران، سخن. قادری، نصرالله (1391)، آناتومی ساختار درام، چ چهارم، تهران، نیستان. مرادی، شهناز (1368)، اقتباس ادبی در سینمای ایران، تهران، آگاه. مککی، رابرت. (1387)، داستان، ساختار، سبک و اصول فیلمنامهنویسی، ترجمة محمد گذرآبادی، تهران، هرمس. مکی، ابراهیم (1390)، شناخت عوامل نمایش، چ هفتم، تهران، سروش. میرصادقی، جمال (1390)، عناصر داستان، چ ششم، تهران، سخن. میرصادقی، جمال و میمنت میرصادقی (1388)، واژهنامة هنر داستاننویسی، تهران، مهناز. ویینی، میشل (1377)، تئاتر و مسائل اساسی آن، ترجمة سهیلا فتاح، چ اول، تهران، سمت.
Freytag, G. (1894), Freytag's Technique of the Drama: An Exposition of Dramatic Composition and Art, Scott, Foresman and Company, Chicago, New York. Letwin, D . & J. Stockdale and R. Stockdale (2008), The Architecture of Drama, Lanham, Maryland. Woodbridge, M. E. (1898), The Drama: Its Law and Its Tecnique, Boston Chicago, Allyn and Bacon.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,587 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,113 |
||