پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,114,911 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,218,784 |
نقدی بر تفکر انکار مَجاز در قرآن | ||
| پژوهش‌نامه نقد ادبی و بلاغت | ||
| مقاله 5، دوره 4، شماره 2 - شماره پیاپی 8، اسفند 1394، صفحه 69-86 اصل مقاله (338.24 K) | ||
| نوع مقاله: علمی-پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jlcr.2016.57562 | ||
| نویسنده | ||
| کیامرث شَهولی کوشوری* | ||
| استادیار زبان و ادبیات عرب دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایذه | ||
| چکیده | ||
| برای درک مفاهیم قرآن و رسیدن به مفهوم باطنی آیاتش، دو واژۀ «حقیقت» و «مَجاز» دست‌کم از قرن دوم هجری به عرصۀ ادبیات قرآنی وارد شده و در مقابل هم قرار گرفته‌اند. واژۀ مجاز را نخستین بار ارسطو تعریف کرد، ولی آن اصطلاح در جهان اسلام، از قرن سوم تا قرن پنجم، بر سه معنای اصطلاحی دلالت داشته‌است: ابتدا به معنای راه و روش بیان معنی آیات و رسیدن به مفهوم آن‌ها بوده، و بعد از آن معنی عام پیدا کرده که مشتمل بر راه‌های بیان سخن بوده‌است، و سرانجام به معنای رایج و اصطلاحی آن در علم بیان به کار رفت که در مقابل اصطلاح بلاغی حقیقت قرار دارد؛ یعنی «کلمه‌ای است که در غیر معنی موضوع‌له خود در اصطلاح تخاطب به کار رود، درحالی‌که با قرینه‌ای همراه است که مانع ارادۀ معنای اصلی آن می‌شود». از زمان بروز معنای سوم، بعضی، مجاز را به طور کلی و بعضی آن را درخصوص صفات خداوند و بعضی وجود آن را در کلام الهی منکرند. سلفی‌ها و ظاهرگرایان منکر وجود مجاز در قرآن‌اند؛ ابن‌تیمیه از بارزترین آن‌هاست و اعتقاد دارد بحث حقیقت و مجاز، باطل، و همۀ کلام خدا و رسول(ص) حقیقت است. در مقابل این تفکر، جمهور علمای لغت و علم بلاغت و اصول و تفسیر، با دلایل نقلی و عقلی بر این باورند که انکار مجاز در قرآن و زبان، از روی جهالت و لجاجت و یا مغرضانه بوده‌است و پایۀ علمی ندارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مجاز؛ حقیقت؛ قرآن؛ ظاهرگرایان؛ ابن تیمیّه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Criticizing the Denial Thinking on Trope in Qur'an | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Kiamars Shavali Kushori | ||
| Assistant professor in Arabic language and literature, Islamic Azad Univercity, Izeh | ||
| چکیده [English] | ||
| To understand the concepts of Holy Qur'an and finding the inner meanings of its verses, the words "Reality" and "Trope" have been entered the field of Qur'anic literature acting against each other from at least the second Hijri century. Trope was firstly defined by Aristotle, but this term has been implied three meanings in Islam world, from 3rd up to 5th Hijri centuries: it was firstly "the way of expressing the meaning of verses and understanding their implications." Then, it was used with a more general meaning, including the ways of speech, and finally as a common term of rhetoric which stood against the rhetoric term of Reality, "a word or expression used in a figurative sense, or; a word, phrase, or image used in a new and different way in order to create an artistic effect". Since the introduction of the third meaning, some commentators denied trope totally, and some of them denied it in relation with divine attributes or in God's words. The Salafists and apparentists denied trope in Qur'an. Ibn – Taymiyyah was one of their famous figures who rejected the discussion of "Reality and Trope" absolutely, and believed that all the words of Allah and the prophet are real. In return, most scholars of rhetoric, methodology and interpretation believe, on the basis of rational reasons, that the denial of trope in Qur'an and language is the result of ignorance and obstinacy with no scientific foundation. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Trope, Reality, Quran, Apparentists, Ibn – Taymiyyah | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,071 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,388 |
||