تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,037 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,519,766 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,779,028 |
روش تفسیری علامه طباطبایی در«تفسیر البیان فی الموافقة بین الحدیث و القرآن» | ||
پژوهشنامه تفسیر کلامی قرآن | ||
مقاله 3، دوره 2، شماره 3، مهر 1394، صفحه 449-478 اصل مقاله (540.71 K) | ||
نوع مقاله: پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
رسول محمدجعفری* 1؛ حسین محققی2 | ||
1استادیار دانشگاه شاهد | ||
2دانشجوی کارشناسی ارشد رشتۀ علوم قرآن و حدیث دانشگاه شاهد | ||
چکیده | ||
علامه طباطبایی پیش از نگارش «المیزان فی تفسیر القرآن» در قم، تفسیر دیگری با نام «تفسیر البیان فی الموافقة بین الحدیث و القرآن» در زادگاهش تبریز نگاشت که پایههای اولیۀ المیزان محسوب میشود. سبک آن چنین است که علامه، ابتدا تفسیر بهنسبت کوتاهی از آیات، با محوریت روش تفسیر قرآن به قرآن ارائه داده و آنگاه روایات مرتبط را ذکر کرده و سپس تلاش داشته است که میان آیات و روایات سازگاری ایجاد کند. چنانکه از عنوان این تفسیر پیداست، روایات نقش مؤثری در تفسیر آیات دارند، اما به این معنا نیست که متوقف بر روایات بوده، بلکه مشتمل بر روشهای گوناگون و متنوع تفسیری است که عبارتند از: 1. تفسیر قرآن به قرآن؛ 2. تفسیر قرآن با حدیث؛ 3. تفسیر قرآن با قواعد ادبی؛ 4. تفسیر قرآن با لغت؛ 5. تفسیر قرآن با استفاده از اختلاف قرائات؛ 6. تفسیر قرآن با عقل. | ||
کلیدواژهها | ||
تفسیر؛ تفسیر البیان فی الموافقة بین الحدیث و القرآن؛ روششناسی؛ علامه طباطبایی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Allameh Tabatabaee’s interpretation way in the “ Tafsir Al-Bayan Fi Al- Muvafeqat bayn Al-Hadith va Al-Quran” | ||
نویسندگان [English] | ||
Rasol Mohammad Jafari1؛ Hossein Mohagheghi2 | ||
چکیده [English] | ||
Tabatabai before writing "interpretation Fi al Mizan" in Qom, another interpretation of "interpreting the Hadith and Quran Al fi Almvafqh" in his hometown of Tabriz mapping and interpretation Mizan is first base. This style is that He, the relatively short interpretation of the verses of the Koran interpretation of the Qur'an and then focused on the relevant accounts are listed and then tried to create harmony between the verses and traditions. As the title suggests this interpretation traditions have an important role in the interpretation of signs, but that does not mean the end of the narrative, but also include diverse methods of interpretation which are as follows: 1. interpretation of the Quran to the Quran, 2. The interpretation of the Qur'an by the Hadith, the Qur'an interpretation of rules of literary 3-, 4- interpretation of the Quran with the word, 5. interpretation of the Qur'an with different readings, 6. Interpretation of the Quran with wisdom. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Tabatabai, Interpretation, Tafsir Albayan Fi Almovafaqat Bain AlhadithVa Alquran, methodology | ||
مراجع | ||
- قرآن کریم - ابناثیر جزری، مبارکبن محمدبن عبدالکریم (1367). النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، محقق: محمود محمد طناحى، قم، مؤسسۀ مطبوعاتی اسماعیلیان. - ابنمنظور، محمدبن مکرم (1414ق). لسان العرب، به کوشش یوسف خیاط، قم، دارالصادر. - ابنفارس، احمد (1404ق). معجم المقاییس اللغة، محقق: عبدالسلام محمد هارون، قم، مکتب الاعلام الاسلامی. - بابایی، علی اکبر (1385). مکاتب تفسیری، تهران، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه با همکاری سازمان سمت، چاپ دوم. - جوادی آملی، عبدالله (1388). شمس الوحی تبریزی، محقق: علیرضا روغنی موثق، قم، اسراء، چاپ پنجم، «الف». - --------- قرآن به قرآن، محقق: محمد محرابی، قم، اسراء، چاپ هشتم، «ب». - --------- (1378). مهر استاد، قم، اسراء، چاپ چهارم. - جوهری، اسماعیلبن حماد (1407ق). الصحاح، تحقیق: أحمدبن عبدالغفور العطار، بیروت، لبنان، دارالعلم للملایین، الطبعة الرابعة. - راغب اصفهانی، الحسینبن محمد (1412ق). المفردات فی غریب القرآن، بیروت، لبنان، دارالمعرفة. - رستمی، علی اکبر (1380). آسیبشناسی و روششناسی تفسیر معصومان علیهمالسلام، بیجا، کتاب مبین. - رشید فالح، جلیل (1404ق). فوائد الالتفات فی مباحث البلاغین، نشریۀ میانرشتهای، آداب المستنصریه، شمارۀ 36. - رضایی اصفهانی، محمد علی (1382). درسنامۀ روشها و گرایشهای تفسیری قرآن، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی، چاپ اول. زمخشری، جاراللّه (1417ق). الفائق فی غریب الحدیث، محقق: شمسالدین ابراهیم، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول. - ---------- (بیتا). الکشاف، لبنان، دارالمعرفة. - سیوطی، جلالالدین (1421ق). الإتقان فی علوم القرآن، بیروت، دارالکتاب العربى. - طباطبایى، محمد حسین (1402ق). تفسیر البیان فى الموافقة بین الحدیث و القرآن، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، چاپ اول. ---------- (1374). ترجمه: سید محمد باقر موسوی همدانی، قم، جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم. - طبرسی، فضلبن حسن (1377). تفسیر جوامع الجامع، تهران، انتشارات دانشگاه تهران و مدیریت حوزۀ علمیۀ قم، چاپ اول. - --------- (1372). مجمعالبیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو. - عیاشى، محمدبن مسعود (1380ق). تفسیر العیّاشی، مصحح: هاشم رسولى محلاتى، تهران، المطبعة العلمیة. - فراهیدی، خلیلبن احمد (1410ق). العین، قم، انتشارات هجرت. - کلینی، محمدبن یعقوب (1407ق). الکافی، تصحیح: علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه. - مرادى، محمد (1382). امام على (ع) و قرآن، تهران، هستىنما. - میبدی، محمد فاکر (1393). مبانی تفسیر روایی، بیجا، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,628 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 860 |