تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,565 |
تعداد مقالات | 70,861 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,047,494 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,274,462 |
سیاست خاورمیانه ای روسیه از 2015-2011 (با تأکید بر کشورهای عربی) | ||
مطالعات اوراسیای مرکزی | ||
مقاله 8، دوره 10، شماره 2، مهر 1396، صفحه 341-358 اصل مقاله (275.08 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jcep.2018.204648.449644 | ||
نویسندگان | ||
داوود کیانی* 1؛ زهره خانمحمدی2 | ||
1دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم | ||
2دانشجوی دکتری روابط بینالملل، دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز | ||
چکیده | ||
تحولات منطقۀ خاورمیانه و شمال آفریقا از سال 2011 (وقوع انقلابهای عربی) تا سال 2015 (اوج بحران در سوریه) فصل جدیدی از سیاست خاورمیانهای بازیگران فرامنطقهای از جمله روسیه را رقم زد. پیوندهای دیرینۀ مسکو با منطقه و تمایل آن به ایفای نقش بیشتر در معادلات بینالمللی سبب شد تا سیاست جدیدی در راستای تحقق منافع کرملین بهکار گرفته شود. حضور غیرفعال در تونس و مصر به همراهی روسیه با غرب در صحنۀ لیبی منجر شد که هرچند غافلگیری مسکو را بهدنبال داشت؛ اما ادامۀ این روندها بهسمت خاورمیانه، موجب نگرانی این کشور از جهتگیریهای آتی و تسری آن به محیط امنیتی روسیه در جمهوریهای اتحاد شوروی شد. این مسئله زمینۀ ایفای نقش هرچه فعالتر مسکو در منطقه را ایجاد کرد. در حالیکه پیش از وقوع انقلابهای عربی، کارگزاران روس با حفظ فاصلۀ مناسب بر تأمین و حفظ منافع خویش در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا تلاش میکردند و علاقهای برای مداخله در امور بازیگران منطقه از خود بروز نمیدادند. در این نوشتار تلاش بر این است تا با بهرهگیری از روش توصیفی – تحلیلی و بر مبنای نظریۀ «واقعگرایی تهاجمی» به تبیین اهمیت حضور روسیه در صحنۀ خاورمیانه بهویژه پس از خیزشهای مردمی پرداخته شود. شایان توجه اینکه در این راستا یافتهها حاکی از آن است که سیاست روسیه بر مبنای جلوگیری از تسری خیزشها به منطقۀ اوراسیا و نیز ایفای نقش بیشتر در معادلات بینالمللی بهدنبال خلأ ناشی از حضور ایالات متحده در منطقه است. | ||
کلیدواژهها | ||
انقلابهای عربی؛ اوکراین؛ سوریه؛ خاورمیانه؛ روسیه؛ واقعگرایی تهاجمی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Russia’s Middle East Policy 2011-2015 (With an Emphasis on Arab Countries) | ||
نویسندگان [English] | ||
Davood Kiani1؛ Zohreh Khanmohammadi2 | ||
1Associate Professor of International Relations, Islamic Azad University, Qom | ||
2PhD Student in International Relations, Islamic Azad University of Tehran Markaz | ||
چکیده [English] | ||
The Middle East and North Africa (MENA) development opened a new chapter in the Middle Eastern policy of trans-regional players, namely Russia between 2011 (inception of the Arab Spring) to 2015 (climax of the Syrian Crisis). Deep-rooted linkage of Russia to the region and its intention in taking a more active role in the international equations leads to a new policy serving Kremlin’s interests. Inactive presence in Tunisia and Egypt led to Russia accompanying the West in Libya. Despite the fact that Libya’s developments were taken Russia by Surprise at the time, the continuation of this trend to the Middle East concerned Russia from upcoming trends and its spillover to the security environment of Russia in the post-Soviet Republics. This concern provides a basis for taking a more active role by Moscow in the region, although before the Arab Spring, Russia tried to secure its interests in MENA by appropriate distance from the regional developments. Indeed, Russia was not willing to interfere the affairs of regional actors. The article addresses the importance of Russia’s presence in the Middle East, especially after the public uprising, based on the “offensive realism” theory and using descriptive-analytical method. It is worth mentioning that findings suggest Russia’s policy is based on preventing the spillover of uprisings to Eurasia and taking a more decisive role in the international equation with the absence of a U.S. presence in the region. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Arab Revolutions, Crisis of Ukraine, Offensive Realism, Russia’s Middle East Policy, Syria’s Upheavals | ||
مراجع | ||
الف) فارسی 1. اسدی، علیاکبر (1389)، «رئالیسم و رویکردهای رقیب به سیاست خارجی»، راهبرد، شمارۀ 56، صص 252-223. 2. اطهری، سید اسدالله و شعیب بهمن (1390)، «روسیه و خاورمیانۀ جدید، راهبردها و چالشها»، روابط بینالملل، دورۀ 4، شمارۀ 17، صص 64-33.
5. دهشیار، حسین (1393)، «سیاست خارجی روسیه در قبال اوکراین: گریزناپذیری بحران»، روابط خارجی، سال 6، شمارۀ 21، صص 122-83. 6. کرمی، جهانگیر و علیرضا نوری (1391)، «روسیه، تحولات عربی و چالش سیستمی در خاورمیانه»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 78، صص 192-167. 7. مشیرزاده، حمیرا (1389)، تحول در نظریههای روابط بینالملل، تهران: سمت.
ب) انگلیسی
ج) روسی 1. “Опрос: Россияне Изменили Свою Позицию по Сирии” (2015), Available at: https://www.gazeta.ru/social/news/2015/10/08/n_7748405.shtml, (Accessed on: 15/11/2016). | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 811 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 675 |