تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,572 |
تعداد مقالات | 71,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,495,719 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,757,566 |
افزایش تولید زیست توده و بهبود کارایی بیوکنترلی سویه Bacillus pumilus INR7 با تغییر منابع کربن محیط کشت | ||
کنترل بیولوژیک آفات و بیماری های گیاهی | ||
مقاله 11، دوره 8، شماره 2، اردیبهشت 1399، صفحه 127-136 اصل مقاله (524.68 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jbioc.2020.289337.276 | ||
نویسندگان | ||
سارا معتضدی1؛ سعید عباسی2؛ روح اله شریفی* 2 | ||
1گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، | ||
2دانشگاه رازی | ||
چکیده | ||
باکتریهای افزایشدهنده رشد گیاه، نه تنها قادرند رشد و تولید محصول گیاهان را افزایش دهند، بلکه باعث افزایش مقاومت گیاه به تنشهای زنده و غیرزنده میشوند. طراحی و بهینهسازی فرایند تولید نقش مهمی در افزایش زیستتوده و کارایی این باکتریها دارد. در این مطالعه، نقش برخی منابع کربن در تولید زیستتوده و کارایی باکتری Bacillus pumilus در مهار بیمارگر Rhizoctonia solani عامل بیماری مرگ گیاهچه لوبیا مورد ارزیابی قرار گرفت. اثر سه غلظت از منابع کربنی گلوکز، ملاس چغندرقند، شکر قهوهای، پودر ذرت و پودر برنج روی تولید زیستتوده سویه B. pumilus INR7 و کارایی آن در افزایش رشد گیاه و مهار مرگ گیاهچه لوبیا در شرایط گلخانه بررسی شد. بیشترین تولید زیستتوده به مقدار 109×90/2 و 109×34/2 واحد کلنی به ترتیب در غلظت 20 گرم در لیتر گلوکز و شکر قهوهای به دست آمد. با افزایش غلظت گلوکز تولید زیستتوده کاهش یافت ولی کارایی باکتری در افزایش صفات رشدی گیاه بهبود پیدا کرد بطوری که بیشترین طول اندام-های هوایی در غلظت 40 گرم در لیتر گلوکز حاصل شد. ملاس چغندرقند نیز در غلظت 20 میلیلیتر در لیتر به صورت معنیداری باعث افزایش کارایی باکتری در افزایش صفات رشدی گیاه شد. اثر منابع کربن در افزایش کارایی کنترل بیولوژیکی نشان داد باکتری به دست آمده از محیط حاوی گلوکز در غلظت 40 گرم در لیتر باعث کاهش 13 درصدی بیماری در مقایسه با محیط پایه شد. ملاس نیز در غلظتهای 20 و 40 میلیلیتر در لیتر اثر قابل توجهای در افزایش کارایی کنترل بیولوژیکی سویه B. pumilus INR7 ایفا کرد. | ||
کلیدواژهها | ||
باسیلوس؛ کنترل بیولوژیک؛ لوبیا؛ منابع کربن؛ Rhizoctonia solani | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Effect of carbon sources on biocontrol efficiency of Bacillus pumilus INR7 | ||
نویسندگان [English] | ||
Sara Motazedi1؛ Saeed Abbasi2؛ Rouhallah Sharifi2 | ||
1Department of Plant Protection, College of Agriculture, Razi University | ||
2Department of Plant Protection, College of Agriculture, Razi University | ||
چکیده [English] | ||
Plant growth promoting (PGP) bacteria not only improve plant growth and yield but also increase plant resistance to biotic and abiotic stresses. Culture design in fermentation process has critical effect on biomass production and efficacy of these bacteria. In this work, effect of some of carbon sources have been investigated on biomass production and efficacy of Bacillus pumilus against Rhizoctonia solani, the causal agent of bean damping-off. Effect of carbon sources, glucose, molasses, brown sugar, corn meal and rice meal, in three concentrations have been examined on B. pumilus INR7 biomass production and suppression on bean damping-off in greenhouse. The highest biomass production achieved in 20 g/L of glucose and brown sugar, respectively. Increasing glucose concentration decreased biomass production but enhanced plant growth factors and the highest plant growth have been recorded in 40 g/L as the highest concentration of glucose. Molasses also increased PGP efficiency at its mid concentration, 20 ml/l. Effect of carbon sources on biocontrol efficacy of B. pumilus INR7 exhibited that glucose at 40 g/L led to the lowest root and crown infection. Molasses in 20 and 40 ml/l showed noticeable effect on biocontrol efficacy of B. pumilus INR7. In conclusion, glucose and molasses had highest effect on biomass production and biocontrol efficacy of B. pumilus INR7. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Bacillus, Bean, Biological control, Carbon sources, Rhizoctonia solani | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 327 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 223 |