پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,504 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,122,457 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,230,363 |
ارزیابی محورهای مطلوب پیاده مداری به‌منظور ارتقای گردشگری شهری مطالعه موردی: بافت مرکزی و تاریخی شهر سقز | ||
| نشریه گردشگری شهری | ||
| مقاله 2، دوره 7، شماره 3، آبان 1399، صفحه 17-33 اصل مقاله (1.05 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله مستخرج از پایان نامه | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jut.2021.303543.804 | ||
| نویسندگان | ||
| علی اسعدی1؛ پروین پرتوی* 2؛ کیومرث حبیبی3 | ||
| 1کارشناسی ارشد شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران | ||
| 2استاد شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران | ||
| 3دانشیار شهرسازی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران | ||
| چکیده | ||
| سرعت رشد در جهان مدرن امروز در کنار تغییر الگوی ساختار مراکز شهری؛ باعث بروز نابسامانی‌هایی در سازمان ادراکی و فضایی شهرها به‌خصوص در هسته تاریخی آن‌ها شده است. در این راستا خلق فرصت‌های قدم زدن آن‌هم با ایجاد مسیرهای پیاده، رویکرد تازه‌ای است که شهرها در مواجهه با این تغییرات در پیش‌گرفته‌اند. بافت مرکزی و تاریخی شهر سقز نیز در طول سالیان طولانی دستخوش تغییراتی گردیده و میزان جذابیت‌های خود را به حد مطلوب نرسانیده و به مجموعه‌ای از فضاهای با جذب جمعیت پایین بدل گشته است. در چنین شرایطی پاسخ به شکاف میان وضع موجود و آنچه مطلوب می‌نماید ما را به تقویت این بافت از طریق ایجاد محورهای پیاده جهت ارتقای گردشگری شهری رهنمون می‌سازد. در این پژوهش، سعی بر آن است که در محدوده مرکزی و تاریخی شهر سقز، قابلیت ایجاد شبکه پیاده بر مبنای ارتقای گردشگری شهری موردسنجش قرارگرفته و با پیاده مدار سازی محور منتخب جهت بازگرداندن ارتباطات فضایی، حیات اجتماعی و انسانی‌تر نمودن فضاها تلاش گردد. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی بوده و مبتنی بر روش‌های کمی است. جهت انتخاب محورهای دارای پتانسیل با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی معکوس (IHWP)، میزان مداخله پذیری بافت مرکزی سقز جهت پیشنهاد زمینه‌های لازم پیاده راه موردسنجش قرارگرفته و پهنه‌های ناکارآمد مداخله پذیر تعیین گردید. درنهایت با استفاده از کمی سازی سنجش و استفاده از مدل ماتریس ارزیابی کمی گزینه‌ها (QAM)، اولویت‌بندی محورهای دارای پتانسیل انجام شد. درنتیجه محور امام پس از انجام محاسبات کمی و تحلیل‌های کیفی بالاترین امتیاز (842/2) را جهت ایجاد پیاده راه در هسته مرکزی شهر سقز کسب کرد و با وضعیت نسبتاً مطلوب می‌تواند در آینده موردتوجه مدیریت شهری قرار داشته باشد. محورهای جمهوری (776/2)، ساحلی (678/2)، بهشتی (591/2) و ولی خان (046/2) در رده‌های بعدی قرار گرفتند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پیاده مداری؛ گردشگری شهری؛ بافت مرکزی و تاریخی؛ IHWP و QAM؛ شهر سقز | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluation of Desirable Pedestrian Axes in order to Promote Urban Tourism Case Study: Central and Historical Texture of Saqqez City | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Ali Asaadi1؛ Parvin Partovi2؛ Kioumars Habibi3 | ||
| 1M.Sc. Urban Planning, University of Art, Tehran, Iran | ||
| 2Professor, Urban Planning, University of Art, Tehran, Iran | ||
| 3Associate Professor Urban Planning, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Extended Abstract Introduction Since the late 1960s, as a result of the exacerbation of urban problems, there has been a widespread reaction against the dominance of ride. In this regard, the pedestrian movement, which aimed to restore and develop pedestrian spaces in cities, became one of the axes of urban planning and design. On the other hand, in recent decades, the central and old textures of cities have been left to their own devices and due to negligence, they have faced many problems. Highlighting historical places, producing and reproducing collective memories and centers of attachment, is the first step to mental attraction to historical environments, which raises a broad category and a phenomenon called urban tourism. One of the cases that helps to rebuild these textures is to pay attention to pedestrians and humanizing the environment, so today's urban community needs studies that analyze and scrutinize pedestrian crossings in the city and encourage the citizen to find a new balance between different ways of moving. The revival of the historical textures that make up the core of cities, in addition to improving the quality of the environment and re-establishing social life, also promotes tourism. Saqqez city, which is one of the oldest cities in Iran and the world, despite its significant population in Kurdistan province and its high potential, such as a complex of amusement parks along the river, the city's historic Grand Bazaar and a large number of travelers to buy from the border town of Baneh, it lacks the ability to attract tourists in its proper form; therefore, planning for the mentioned spaces to attract tourists and spend leisure time is very important in the development of this city. The present study tried to identify the desired axes of walking in the central part of the historical city of Saqqez to promote urban tourism and to suggest the selected axis to create pedestrian path. Methodology The present study is an applied one in terms of purpose and also is based on quantitative methods. The statistical population of this study includes residents of Saqqez city and tourists who visit the city's attractions. The volume of statistical sample according to the population of Saqez city in 2016, which is 226451 people, has been considered. By using of the Cochran's formula, the number of selected samples to distribute the questionnaire among urban residents and tourists is 384. In order to implement the Delphi method, the opinions of 12 Saqqez experts and city managers have been used. In order to select the selected axis using the Inverted Hierarchical Weight Process (IHWP) and define and refine the criteria, the level of interference of the central texture of Saqqez city was proposed to suggest the necessary fields of walkability. Finally, through measurement quantification, calculations related to feasibility and prioritization, after feasibility of axes in the historical central texture of Saqqez city, using the Quantitative Analyze Matrix (QAM) model, the axis that received the highest score in terms of walkability was selected as the pedestrian target axis for planning. Results and discussion The study area at the historic center of Saqqez city has valuable grounds and buildings in which physical intervention is subject to its own limitations. Therefore, in order to increase the coefficient of realization of the research, at first, the capability of intervening the areas in the texture was analyzed by IHWP method and the most intervention textures were designated to locate and select the appropriate axis to create the pedestrian path. After collecting the scores of each of the intervention criteria and the formation of the database, they are classified into four classes and the central texture of Saqqez city in four priorities of completely desirable, relatively desirable, relatively undesirable and completely undesirable lands for intervention-based services, which the Imam Khomeini, Jomhouri, Saheli, Beheshti and Vali Khan axes were identified to provide support services for the pedestrian axes. Then, in order to locate and select the appropriate axis of the pedestrian path using the Quantitative Analyze Matrix (QAM) model, after introducing the prone streets of the area and after going through the Delphi method and weighting steps using Expert Choice software through comparative comparison according to the extracted criteria and in the form of a Likert scale, the axes were examined and finally, among the axes in the central core of Saqqez city, Imam axis was selected with a score of (2.84) for pedestrian path planning. Conclusion Today, feasibility studies of desirable pedestrian axes are one of the urban needs in this area. In the present study, after performing quantitative calculations and qualitative analyzes, Imam axis gained the highest score with a relatively desirable quality status for creating pedestrian path in the central core of Saqqez city. It is natural that over time, the coefficient of importance and current status of each axis has changed, and given the tourism potential of other axes, it is not unreasonable to expect that in the coming years other axes will have a higher score and create the desired pedestrian path. Looking at the findings of the present study, it can be inferred that in the middle cities of Iran, especially those with a population of less than 250,000 and also according to economic, political, managerial, cultural, physical, spatial situations, etc., the potential of such cities to create the pedestrian path was low unless the city's historical dimension and the presence of prominent historical elements were influential enough to send a significant population to the city; because the demographic factor is a very important element in the creation and prosperity of the pedestrian path. So, looking at the current situation of the streets of the central part of Saqqez city and the results of the analysis, the relatively favorable option does not create a significant for urban management to create pedestrian path, and only with the passage of time and reaching the age of 20-30 can tourism flourish and hoped to revive the historical texture by creating sidewalks. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Walkability, Urban Tourism, Central and Historical Texture, IHWP and QAM, Saqqez City | ||
| مراجع | ||
|
1) افخمی، فاطمه (1392) بازآفرینی شهری با رویکرد گردشگری شهری؛ نمونه موردی محدوده ورودی بازار بزرگ تبریز، پایان‌نامه کارشناسی ارشد طراحی شهری، به راهنمایی محمد سعید ایزدی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز. 2) انوری آریا، مینا و نساج، مینا (1386) بررسی و تبیین نقش صنعت گردشگری در توسعه فضاهای شهری، همایش منطقه‌ای جغرافیا، گردشگری و توسعه پایدار. 3) ایزدی، محمد سعید و صحی زاده، مهشید (1383) حفاظت و توسعه: دو رویکرد مکمل یا مغایر، آبادی، شماره 45، صص. 21-12. 4) پاپلی یزدی (1385) محمدحسین و سقایی، مهدی، گردشگری (ماهیت و مفاهیم)، تهران: نشر سمت. 5) پاکزاد، جهانشاه (1393) راهنمای طراحی فضاهای شهری در ایران، چاپ هفتم، تهران: انتشارات شهیدی. 6) پوراحمد، احمد؛ زیاری، کرامت الله؛ حاتمی‌نژاد، حسین؛ پارسا پشاه‌آبادی، شهرام (1396) تبیین مفهوم و ویژگی‌های شهر هوشمند، مجله معماری و شهرسازی نظر، سال 15، شماره 58، صص. 22-1. 7) تابان، محسن و پشوتنی زاده، آزاده (1389) محورهای شاخص شهری و دالان‌های بوم شناسانه رودها (ارتقای هویت مکانی با تأکید بر مسیرهای پیاده گردشگری)، نشریه هویت شهر، سال 4، شماره 6، صص. 62-51. 8) تیبالدز، فرانسیس (1387) شهرهای انسان‌محور بهبود محیط عمومی در شهرهای بزرگ و کوچک، ترجمه حسن علی لقایی و فیروزه جدلی، چاپ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران. 9) تیموری، راضیه؛ کرمی، فریبا؛ تیموری، زینب؛ صفدری، امین (1393) عوامل مؤثر بر گردشگری مکان‌های تاریخی شهری نمونه موردی: بازار تاریخی کلان‌شهر تبریز، نشریه گردشگری شهری، دوره 1، شماره 1، صص. 78-63. 10) حاتمی‌نژاد، حسین و شریفی، امیر (1394) بررسی نقش گسترش گردشگری شهری بر توسعه پایدار شهری (نمونه موردی: شهر سنندج)، نشریه گردشگری شهری، دوره 2، شماره 1، صص. 74-61. 11) حبیبی، کیومرث و صفدر نژاد، مجتبی (1394) برنامه‌ریزی راهبردی گردشگری شهری و اوقات فراغت پایدار، چاپ اول، تهران: نشر انتخاب. 12) حناچی، پیروز؛ کامل‌نیا، حامد؛ خادم‌زاده، محمدحسن؛ شایان، حمیدرضا؛ مهدی نژاد، جواد (1386) بررسی تطبیقی تجارب مرمت شهری در ایران و جهان با نگاهی ویژه به بافت تاریخی شهر یزد، چاپ اول، تهران: انتشارات سبحان نور. 13) حیدریان قراملکی، ژیلا (1394) طراحی مسیر گردشگری با اولویت پیاده در بافت تاریخی شهر تبریز، پایان‌نامه کارشناسی ارشد گرایش طراحی شهری، به راهنمایی سینا رزاقی اصل، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی. 14) خاکپور، براتعلی و کمانداری، محسن (1395) مکان‌یابی پهنه‌های مناسب به‌منظور ایجاد مسیر پیاده گردشگری در بافت تاریخی شهر کرمان با استفاده از GIS، نشریه مطالعات نواحی شهری، سال 3، شماره 1، پیاپی 6، صص. 83-63. 15) زیاری، کرامت الله و جانبابانژاد، محمدحسین (1388) دیدگاه‌ها و نظریات شهر سالم، نشریه اندیشه و پژوهش، سال 9، شماره 95، صص. 23-14. 16) سرشماری عمومی نفوس و مسکن (1395) مرکز آمار ایران، www.amar.org.ir. 17) سلیمان مهرنجانی، محمد؛ تولایی، سیمین؛ رفیعیان، مجتبی؛ زنگانه، احمد؛ خزاعی‌نژاد، فروغ (1395) زیست پذیری شهری: مفهوم، اصول، ابعاد و شاخص‌ها، پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، دوره 4، شماره 1، صص. 50-27. 18) عظیمی، شراره (1390) بررسی نقش گردشگری شهری در باز زنده سازی فضاهای شهری کهن؛ نمونه موردی: محدوده مرکزی تهران، پایان‌نامه کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای، به راهنمایی پروین پرتوی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر. 19) علیزاده، هوشمند و حبیبی، کیومرث (1394) طرح امکان‌سنجی، برنامه‌ریزی و طراحی مسیر پیاده مدار در هسته مرکزی و تاریخی شهر سنندج، دفتر فنی استانداری استان کردستان. 20) قریب، فریدون (1383) امکان‌سنجی ایجاد مسیرهای پیاده و دوچرخه در محدوده تهران قدیم، مجله هنرهای زیبا، شماره 19، صص. 28-17. 21) کاشانی جو، خشایار (1393) پیاده راه‌ها؛ از مبانی طراحی تا ویژگی‌های کارکردی، چاپ دوم، تهران: انتشارات آذرخش. 22) گل، یان (1392) شهر انسانی، مترجمان: علی غفاری و لیلا غفاری، چاپ اول، تهران: انتشارات علم معمار. 23) معینی، سید مهدی (1394) شهرهای پیاده مدار، چاپ چهارم، تهران: انتشارات آذرخش. 24) موحد، علی (1386) گردشگری شهری، اهواز: انتشارات دانشگاه شهید چمران اهواز. 25) مهندسین مشاور نقش پیراوش (1385) طرح تفصیلی شهر سقز، سازمان مسکن و شهرسازی استان کردستان. 26) مهندسین مشاور نقش پیراوش (1390) طرح تفصیلی شهر سقز، سازمان مسکن و شهرسازی استان کردستان. 27) Ariani V. (2018) Integrated city as a model for a new wave urban tourism, IOP Conference Series: Earth and Environmental Science, Vol.126, pp.1-8. 28) Ashworth, Gregory. & Page, J. (2011) Stephen, Urban tourism research: Recent progress and current paradoxes, Tourism Management, Vol.32, pp.1–15. 29) Brambilla, R. & Longo, G. (2003) Pedestrian zones: a design guide, Edit by Watson et al,Time-Saver Standards for Urban Design, The McGraw-Hill Companies, USA. 30) Cowan, Robert. (2008) the dictionary of urbanism, Streetwise press. 31) Elena BLAGA, O. (2013) Pedestrian Zones as Important Urban Strategies in Redeveloping the Community – Case Study: ALBA IULIA BOROUGH PARK, Transylvanian Review of Administrative Sciences, No.38, pp.5-22. 32) Gilderbloom, I. & John, Riggs. & William, W. & Meares, L, Wesley. (2014) Does walkability matter? An examination of walkability’s impact on housing values, Cities, Vol.42, pp. 13-24. 33) Gonzalez-Urango, Hannia. & Le Pira, Michela. & Inturri, Giuseppe. & Ignaccolo, Matteo. & García-Melón, Mónica. (2020) Designing walkable streets in congested touristic cities: the case of Cartagena de Indias, Colombia, Transportation Research Procedia, Vol.45, pp.309–316. 34) Harvey, D. (1998) The condition of post modernity, Rutledge. 35) Hussein, Najmaldin. (2018) The Pedestrianisation and Its Relation with Enhancing Walkability in Urban Spaces, Contemporary Urban Affairs, Vol.2, No.1, pp.102– 112. 36) Irvin, J. (2016) Creating Walking Cities (A Blueprint for Change by Living Streets), A Guide for City Leaders and People Working to Improve Places for Walking. 37) Low, Christopher. (1996) Urban Tourism Attraction Visitors to Large Cities. London: Mansell Publishing Limited. 38) Melia, Steve & Shergold, lan. (2017) Pedestrianisation and politics: a case study, Proceedings of the Institution of Civil Engineers, Vol.17, No.1, pp.1–12. 39) Memarzadeh, M & Memarzadeh, H. (2019) Evaluating Urban Maps Efficiency in Historical Pedestrian routes; Case Study: Isfahan Historical Bazaar. Socio-Spatial studies, Vol.3, No.7, pp.1–12. 40) Nakamura, K. (2010) The effect of area-wide Pedestrianisation linking town centre attractions. Doctoral thesis, UCL (University College London). 41) O’Campo, P. (2003) Invited commentary: advancing theory and methods for multilevel models of residential neighborhoods and health, American Journal of Epidemiology, Vol.157, No.1, pp.157:9-13. 42) Ozdemir, Dilek. & Selcuk, Irem. (2017) From pedestrianisation to commercial gentrification: The case of Kadikoy in Istanbul, Cities, Vol.65, pp.10–23. 43) Ramati, Raquel. (1981) How to save your own street. Carden city, Dolfin Book, NewYork. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,094 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 733 |
||