سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات155
تعداد شماره‌ها5,970
تعداد مقالات65,422
تعداد مشاهده مقاله107,955,807
تعداد دریافت فایل اصل مقاله84,360,702
شوکت پور, مریم, معتدل, محمدرضا, رادفر, رضا, شعار, مریم. (1400). ارزیابی ریسک روابط خریدار تأمین‌کننده مبتنی بر سرمایة اجتماعی. , 8(2), 323-346. doi: 10.22059/jscm.2021.318075.2117
مریم شوکت پور; محمدرضا معتدل; رضا رادفر; مریم شعار. "ارزیابی ریسک روابط خریدار تأمین‌کننده مبتنی بر سرمایة اجتماعی". , 8, 2, 1400, 323-346. doi: 10.22059/jscm.2021.318075.2117
شوکت پور, مریم, معتدل, محمدرضا, رادفر, رضا, شعار, مریم. (1400). 'ارزیابی ریسک روابط خریدار تأمین‌کننده مبتنی بر سرمایة اجتماعی', , 8(2), pp. 323-346. doi: 10.22059/jscm.2021.318075.2117
شوکت پور, مریم, معتدل, محمدرضا, رادفر, رضا, شعار, مریم. ارزیابی ریسک روابط خریدار تأمین‌کننده مبتنی بر سرمایة اجتماعی. , 1400; 8(2): 323-346. doi: 10.22059/jscm.2021.318075.2117

ارزیابی ریسک روابط خریدار تأمین‌کننده مبتنی بر سرمایة اجتماعی

مجله علمی "مدیریت سرمایه اجتماعی"
دوره 8، شماره 2، تیر 1400، صفحه 323-346    اصل مقاله (755.08 K)
نوع مقاله: پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jscm.2021.318075.2117
نویسندگان
مریم شوکت پور1؛ محمدرضا معتدل* 2؛ رضا رادفر3؛ مریم شعار4
1دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
2استادیار، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران
3استاد، گروه مدیریت صنعتی، دانشکدة مدیریت و اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
4استادیار، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
چکیده
خریداران باید ریسک‌های روابط خود با تأمین‌کنندگان را برای کاهش ریسک و نارضایتی‌ها شناسایی و ارزیابی کنند. هدف از این پژوهش ارائة مدل ارزیابی ریسک روابط خریدار تأمین‌کننده مبتنی بر سرمایة اجتماعی بود. زیرا سرمایة اجتماعی، علاوه بر مزایا، دارای ریسک‌‌هایی است که باعث افت عملکرد شرکت می‌شود و تا کنون مدل ارزیابی ریسکی برای آن ارائه نشده است. این پژوهش شامل سه مرحله بود. در مرحلة اول، بر اساس روش تحقیق کتابخانه‌ای، عوامل ریسک شناسایی و طبقه‌بندی شد و پس از مشورت با صاحب‌نظران پرسشنامه‌هایی که روایی و پایایی آن به تأیید رسیده بود توزیع شد تا نظر خبرگان از طریق روش دلفی جمع‌آوری و برای عوامل ریسک روابط مبتنی بر سرمایة اجتماعی، در صنعت ساخت تجهیزات صنعتی، اجماع حاصل شود. مرحلة دوم شامل تعیین میزان اهمیت عوامل ریسک از طریق ماتریس ریسک و سپس ارزیابی ریسک مبتنی بر سیستم خبرة فازی با نرم‌افزار متلب بود. خروجی ماتریس ریسک وارد سیستم خبرة فازی شد و میزان ریسک روابط محاسبه شد تا بر این اساس تیم تصمیم‌گیرنده برای تأمین‌کنندگانی که ریسک روابط آن‌ها در سطح غیر قابل قبول قرار دارد تصمیم بگیرد. در مرحلة سوم مدل پژوهش اعتبارسنجی شد. مقایسة خروجی مدل با نظر خبرگان نشان داد یافته‌های تحقیق با نظر آن‌ها سازگار است و ارزیابی ریسک روابط مبتنی بر سرمایة اجتماعی بدون حضور خبرگان میسر است و می‌توان در مورد نحوة ادامة همکاری با تأمین‌کنندگان تصمیم گرفت.
کلیدواژه‌ها
ارزیابی ریسک؛ روابط خریدار تأمین‌کننده؛ سرمایة اجتماعی؛ سیستم خبرة فازی
عنوان مقاله [English]
The Assessment of the Buyer-Supplier Relationship Risk Based on Social Capital
نویسندگان [English]
Maryam Shokatpour1؛ Mohammadreza Motadel2؛ Reza Radfar3؛ Maryam Shoar4
1PhD Student of Industrial Management, Department of Industrial Management, Faculty of Management, Tehran North Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
2Assistant Professor, Department of Industrial Management, Faculty of Management, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
3Professor, Department of Industrial Management, Faculty of Management and Economics, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Tehran, Iran
4Assistant Professor, Department of Industrial Management, Faculty of Management, Tehran North Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
چکیده [English]
Buyers must identify and assess the risks of buyer-supplier relationship to reduce risks and dissatisfaction. The purpose of this study is to propose a risk assessment model for buyer-supplier relationships based on social capital, because in additions to benefits, social capital has risks that can reduce the company’s performance. However, no risk assessment model has been proposed for it so far. The method used in this study included three stages. In the first stage, the risk factors and their classification were identified based on library research. Then, after consulting with experts, questionnaires whose validity and reliability had been confirmed were distributed to collect expert opinions through the Delphi method in order to achieve a consensus on the risk factors of social capital in the industrial equipment manufacturing industry. The second step involved determining the importance of risk factors through the risk matrix and then assessing the risk based on the fuzzy expert system using MATLAB software. The output of the risk matrix was ​​entered into the fuzzy expert system and the risk of relationship was calculated by the system so that the decision-making team could make decisions for suppliers whose relationship risk was at an unacceptable level. In the third stage of the research, the model was validated. Comparing the output of the model with the experts' opinions showed that they were similar. Then, we propose that it is possible to assess the risk of relationships based on social capital in the buyer organization without experts and to decide about continuing cooperation with suppliers.
کلیدواژه‌ها [English]
Risk assessment, Buyer-supplier relationship, Social capital, Fuzzy expert system
مراجع
  1. بیگدلی، الهه؛ محمدرضا معتدل (1398). «توسعة مدل پویای هم‌سویی کسب‌و‌کار و فناوری‌ اطلاعات با رویکرد چابک»، پژوهش‌های نوین در تصمیم‌گیری، 4(4)، صص 147 ـ 175.
  2. حاتمی‌نژاد، حسین؛ احمد پوراحمد؛ داوود عیوض‌لو (1393). «واکاوی ظرفیت سرمایة اجتماعی محلات شهری در ساماندهی بافت‌های فرسوده (مطالعة موردی: منطقة 9 شهرداری تهران)، آمایش جغرافیای فضا، س 4، ش 13، صص 65 ـ 72.
  3. رجب‌زاده قطری، علی؛ ساناز نیک‌قدم حجتی؛ مرضیه فیدی ماسوله (1393). هوش مصنوعی و منطق فازی، تهران، صفار.
  4. رضاپور، زهره؛ هادی امیری (1394). «بررسی تأثیر سرمایة اجتماعی بر ورود بنگاه‌ها به بازرگانی خارجی»، جامعه‌شناسی کاربردی، 26(1)، صص 171 ـ 184.
  5. صادقی، یوسف؛ حسین خنیفر؛ منیره مصطفوی‌پور (1395). «بررسی نقش سرمایة اجتماعی سازمانی در اثربخشی اجرای سیستم تعالی سازمانی EFQM در شرکت توزیع نیروی برق استان قم»، مدیریت سرمایة اجتماعی، 3(2)، صص 163 ـ 187.
  6. ضیایی، محمدصادق؛ عباس منوریان؛ ابراهیم کاظمی کفرانی (1390). «بررسی رابطة سرمایة اجتماعی و میزان آمادگی سازمانی برای استقرار مدیریت دانش (مطالعة شرکت فولادساز ایرانی)، مدیریت دولتی، 3(8)، صص 179 ـ 198.
  7. علی‌پور، سیما؛ اردلان فیلی؛ عباس ثابت (1399). «تحلیل روابط و اولویت‌بندی شاخص‌های زیبایی فردی مؤثر در گسترش سرمایۀ اجتماعی با رویکرد ترکیبی دیمتل فازی و تحلیل شبکه‌ای فازی (مورد مطالعه: دانشگاه شیراز)»، مدیریت سرمایة اجتماعی، (3)7، صص 399 ـ 429.
  8. فغفوری‌آذر، امین؛ فاطمه باکویی؛ محمدحسین مهدوی عادلی؛ رضا رادفر؛ محمدعلی افشارکاظمی (1398). «طراحی مدلی پویا برای تحلیل سرمایۀ اجتماعی با رویکرد پویایی‌شناسی سیستم‌ها»، مدیریت سرمایة اجتماعی، 6(4)، صص 445 ـ 473.
  9. قندهاری، محمدتقی؛ منصور مؤمنی؛ محمدرضا مهرگان (1398). «شناسایی و ارزیابی کمّی ریسک خطوط لولة گاز شهری و تعیین مناطق حساس با ارائة مدلی تلفیقی»، پژوهش‌های نوین در تصمیم‌گیری، (1)4، صص 140 ـ 166.

References

  1. Adler, P. S. & Kwon, S. W. (2002). “Social capital: Prospects for a new concept”, Academy of management review, 27(1), pp. 17-40.
  2. Alipour, S., Feili, A., & Sabet, A. (2020). “Analyzing the Relationships and Prioritizing the Personal Beauty Criteria Effective on Social Capital Development Using Combined Approach of Fuzzy Dematel and Fuzzy Analytical Network Process (Case Study: Shiraz University)”, Social Capital Management, 7(3), pp. 399-429. (in Persian)
  3. Arregle, J. L., Hitt, M. A., Sirmon, D. G., & Very, P. (2007). “The development of organizational social capital: Attributes of family firms”, Journal of management studies, 44(1), pp. 73-95.
  4. Bahli, B. & Rivard, S. (2003). “The Information Technology Outsourcing Risk: A Transaction Cost and Agency Theory-Based Perspective”, Journal of Information Technology, 18, pp. 211-221.
  5. Bigdeli, E. & Motadel, M.R (2019). “Developing a dynamic model of business and information technology alignment with an agile approach”, Modern Researches in Decision Making, 4(4), pp. 147-175. (in Persian)
  6. Coleman, J.S. (1988). “Social Capital in the Creation of Human-Capital”, American Journal of Sociology, 94, pp. 95-120.
  7. Faghfouri-Azar, A., Bakouie, F., Mahdavi Adeli, M., Radfar, R., & Afshar-Kazemi, M. (2019). “Designing a Dynamic Model to Analyze Social Capital with System Dynamics Approach”, Social Capital Management, 6(4), pp. 445-473. (in Persian)
  8. Fan, Y. & Stevenson, M. (2018). “Reading on and between the lines: risk identification in collaborative and adversarial buyer–supplier relationships”, International Journal of Supply Chain Management, 23, pp. 1-27.
  9. Ghandehari, M., Momeni, M., & Mehregan, M.R. (2019). “Quantitative risk assessment of urban gas pipelines and identify sensitive areas by providing comprehensive and integrated model”, Modern Researches in Decision Making, 4(1), pp. 140-166. (in Persian)

10. Hador, B.B. (2017). “Three levels of organizational social capital and their connection to performance”, Journal of Management Development, Vol. 36, Iss 3, pp. 348-360.

11. Hamdi, F. Masmoudi, F. & Dupont, L. (2018). Supply Chain Risk Management, Conceptual Framework, Design and Modeling of Mechanical Systems, Springer International Publishing, pp. 745-754.

12. Handayani, D. (2018). “Risk Management of Supplier-Buyer in Procurement of Raw Materials for Improving Supply Chain Performance”, Jurnal Manajemen, Vol. XXII, No. 03, pp. 293-309.

13. Hanifan, L. J. (1916). “The rural school community center”, Annals of the American Academy of Political and Social Science, 67, pp. 130-138.

14. Hataminezhad, H., Pourahmad, A., & Eyvazlu, D. (2014). “Capacity Analysis of Social Capital in Rehabilitation of the Urban Deteriorated Tissues (Case Study: Region Number 9-Tehran)”, Geographical Planning of Space, 4(13), pp. 67-94. (in Persian)

15. Hoffmann, P. (2012). Innovative Supply Risk Management, R. Bogaschewsky, M. Eßig, R. Lasch, W. Stölzle (Hrsg.), Supply Management Research, Gabler Verlag, Springer Fachmedien Wiesbaden, pp. 79-104.

16. Izvercian, M., Ivascu, L., & Miclea, S. (2012). “An Expert System for Enterprise Risk Assessment”, International Proceedings of Economics Development and Research (IPEDR),V55.5, pp. 23-27.

17. Liu, Y., li, Y., Tao, L., & Wang, Y. (2008). “Relationship stability, trust and relational risk in marketing channels: Evidence from China”, Industrial Marketing Management, 37, pp. 432-446.

18. Nahapiet, J. & Ghoshal, S. (1998). “Social capital, intellectual capital, and the organizational advantage”, Academy of Management Review, 23 (2), pp. 242–266.

19. Pillai, K., Hodgkinson, G., Kalyanaram, G., & Nair, S. (2015). “The Negative Effects of Social Capital in Organizations: A Review and Extension”, International Journal of Management Reviews, 0, pp. 1-28.

20. Putnam, R. D. (1995). “Bowling Alone: America's Declining Social Capital”, Journal of Democracy, 6(1), pp. 65-78.

21. Rajabzadeh, A., NikGhadam Hojjati, M., & Faridi Masouleh, S. (2014). Artificial intelligence and fuzzy logic, Tehran, Saffar publishing. (in Persian)

22. Reveiz, A. & Leon, C. (2009). “Operational Risk Management Using a Fuzzy Logic Inference System”, BANCO DE LA REPÚBLICA, BORRADORES DE ECONOMIA, 574. pp. 1-30

23. Rezapour, Z. & Amiri, H. (2015). “Analyzing the Effect of Social Capital on Firm Entry to Foreign Trade: A Case Study: Nuts Exporters”, Journal of Applied Sociology, 26(1), pp. 171-184. (in Persian)

24. Roden, S. & Lawson, B. (2014). “Developing social capital in buyer–supplier relationships: The contingent effect of relationship-specific adaptations”, International Journal of Production Economics, 151, pp. 89-99.

25. Sadeghi, Y., khanifar, H., & Mostafavipour, M. (2016). “The Role of Organizational Social Capital in Effective Implementation of EFQM Organizational Excellence in Qom Province Electricity Distribution Company”, Social Capital Management, 3(2), pp. 163-187. (in Persian)

26. Tang, C.S. (2006). “Perspectives in supply chain risk management”, International Journal of Production Economics, 103, pp. 451-488.

27. Urbaniak, M. (2019). “Risk factors affecting relations with suppliers”, LogForum, 15(2), pp. 255-263.

28. Villena, V.H., Choi, T., & Revilla, E. (2015). “Managing the Dark Side of Collaborative Buyer-Supplier Relationships”, Supply Chain Management Review, November, pp. 50-55.

29. Villena, V.H., Revilla, E., & Choi, T.Y. (2011). “The dark side of buyer–supplier relationships: A social capital perspective”, Journal of Operations Management, 29(6), pp. 561-576.

30. Wan, CH. (2019). “Modelling and systematic assessment of Martitime container supply chain risks”, Doctoral thesis, Liverpool John Moores University. 10.24377/LJMU.t.00009944

31. Wang, L. (2018). “Research on Risk Management for Healthcare Supply Chain in Hospital”, Doctoral thesis, Liverpool John Moores University.

32. Ziaee, M., Monavvarian, A., & Kazemi Kafrani, E. (2011). “Survey on Relation between Social Capital and Organizational Readiness to establish Knowledge Management (Case of Steel Company)”, Journal of Public Administration, 3(8), pp. 179-198. (in Persian)

33. Zsidisin, G.A., Ellram, L.M., Carter, J.R., & Cavinato, J.L. (2004). “An analysis of supply risk assessment techniques”, International Journal of Physical Distribution & Logistics Management, 34(5), pp. 397-413.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,223
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 288


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب