پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,228 |
| تعداد مقالات | 67,752 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,085,988 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,824,923 |
تحلیلی بر تأمین زیرساخت‌های اجتماعی پایدار در مقیاس محلی در راستای مدیریت پایدار (مطالعة موردی: شهر یزد) | ||
| پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری | ||
| مقاله 7، دوره 9، شماره 4، بهمن 1400، صفحه 1033-1056 اصل مقاله (946.79 K) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی - کاربردی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jurbangeo.2021.321750.1500 | ||
| نویسندگان | ||
| عرفان حسن پور1؛ بهنود برمایه ور* 2؛ لیلا کوکبی3 | ||
| 1کارشناسی ارشد مدیریت پروژه و ساخت، دانشکدة معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران، ایران | ||
| 2استادیار گروه فناوری معماری (مدیریت پروژه و ساخت)، دانشکدة معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران، ایران | ||
| 3استادیار گروه طراحی شهری، دانشکدة معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| امروزه نقش و اهمیت زیرساخت‌ها در شهرها بر کسی پوشیده نیست. زیرساخت اجتماعی زیرمجموعه‌ای از زیرساخت‌ها و شبکة پیچیده و درهم‌تنیده‌ای از دارایی‌های ملموس و غیرملموس است که سطح کیفی زندگی را در یک اجتماع محله‌ای ارتقا می‌دهد و نقش مهمی در ایجاد جامعه‌ای منسجم، تاب‌آور و پایدار دارد. با این حال در کشور ما به‌دلیل کمبود زیرساخت‌های متناسب با نیازها و لحاظ‌نکردن ابعاد اجتماعی پروژه‌ها، شاهد اتلاف طیف وسیعی از دارایی‌ها هستیم. به این ترتیب، پژوهش حاضر در پاسخ به ضرورت فوق و بنا به اهمیت زیرساخت‌های اجتماعی انجام شده و هدف اصلی آن ارائة راهکارهایی برای تأمین زیرساخت‌های اجتماعی پایدار در سطح محلی و در راستای مدیریت پایداری پروژه به‌منظور نیل به اهداف توسعة پایدار شهری است. روش تحقیق در این پژوهش کیفی است و مطالعة موردی در آن، پروژة فرهنگی، مسکونی و ورزشی جوانان یزد است. داده‌های مورد نیاز پژوهش با استفاده از دو روش مطالعات کتابخانه‌ای و اسنادی و نیز مطالعات میدانی (مصاحبه با افراد آگاه و فعال در پروژه و متخصصان صاحب‌نظر در حوزه پژوهش و اجرا) گردآوری شده است. سپس برای تحلیل داده‌ها از روش کیفی تحلیل محتوا استفاده شده است. پس از تحلیل داده‌های پژوهش، مهم‌ترین راهکارهای پیشنهادی در راستای توسعة پایدار و همسو با مدیریت پایداری پروژه و برای تأمین زیرساخت‌های اجتماعی پایدار در پروژه‌های زیرساختی ارائه شده‌اند که عبارت‌ا‌ند از: استفاده از نیروی انسانی متخصص و تجهیزات کافی، همکاری بخش خصوصی با دولتی، درنظرگرفتن موقعیت‌هایی ایمن و راحت برای حمل‌و‌نقل، برنامه‌ریزی برای چشم‌انداز آینده و نیازهای روبه‌رشد، بهره‌برداری بهینه از امکانات موجود، برنامه‌ریزی جامع مورد توافق عوامل اصلی پروژه. جمع‌بندی نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد، در مقیاس محلی می‌توان با اطمینان از تأمین عوامل فوق با اتکا بر اصول مدیریت پروژه، گام مهمی در صنعت ساخت برداشت. همچنین با تعمیم مباحث فوق از جنبه‌های پژوهشی و اجرایی می‌توان به‌تدریج بستر لازم برای تأمین زیرساخت‌های اجتماعی پایدار را برای سایر پروژه‌های مشابه و در سطح کشور مهیا کرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پروژه‌های زیرساختی؛ زیرساخت‌های اجتماعی پایدار؛ مدیریت پایداری؛ شهر یزد | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| An analysis of supplying sustainable social infrastructures at local scale in line with sustainable management (Case study: Yazd city) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Erfan Hasanpour1؛ Behnod Barmayehvar2؛ Leila kowkabi3 | ||
| 1MSc in Project and Construction Management Faculty of Architecture and Urban Planning, University of Art, Tehran, Iran | ||
| 2Assistant Professor in Technology of Architecture (Project and Construction Management) Faculty of Architecture and Urban Planning, University of Art, Tehran, Iran | ||
| 3Assistant Professor in Urban Design, Faculty of Architecture and Urban Planning, University of Art, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Nowadays, the role and importance of infrastructure in cities is obvious. Social infrastructure is a subset of infrastructure and is a complex and intertwined network of tangible and intangible assets that enhances the quality of life at the local scale and plays an important role in creating a resilient and sustainable community. However, in our country, due to the lack of suitable infrastructure that response to the needs of stockholders especially in the aspect of the project social dimensions, we are witnessing the loss of assets. This research has been conducted in response to the above necessity and due to the importance of social infrastructure. The main research aim is to provide solutions for supplying sustainable social infrastructures at local scale in order to obtain project sustainability management. The research method is qualitative and the case study is the youth cultural, residential and sports project in Yazd, Iran. The data gathering was conducted using two methods (documentary studies and field studies). The Interviewees were the knowledgeable experts involved in the project or the researchers. Then the qualitative content analysis was used as the analyzing method. The most important suggested solutions in line with project sustainability management and to provide sustainable social infrastructure in infrastructure projects are presented, which are: 1-utilizing professional human resource and adequate equipment, 2-the cooperation between private and public sectors, 3-considering safe and convenient locations for transport systems, 4-planning for future prospects and growing needs, 5-optimal utilization of available facilities, 6-comprehensive Planning agreed by key project factors. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Sustainable social infrastructures, Infrastructure projects, sustainability management, Yazd city&emsp | ||
| مراجع | ||
|
ایافت، سید امیر (1387). دستور کار 21 به زبان ساده، تهران: انتشارات سـازمان حـفاظت محیط‌زیست با همکاری سازمان ملل متحد و کمیته ملی توسعه پایدار.
ایمانی جاجرمی، حسین (1398). زیرساخت اجتماعی چیست، تهران: مؤسسة مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران.
آل‌هاشمی، آیدا، منصوری، سید امیر و ناصر براتی (1394). «زیرساخت شهری و لزوم تغییر نگاه در تعریف و برنامه‌ریزی آن؛ زیرساخت منظرین مفهومی نو در تعریف زیرساخت‌های شهری قرن بیست و یک»، باغ نظر، شمارة 43، 5-16.
زاهدی، شمس السادات و غلامعلی نجفی (1385). «بسط مفهومی توسعه پایدار»، نشریة مدرس علوم انسانی، شمارة 4، 43- 76.
طاهریان، گلاره (1397). بومی‌سازی و به‌کارگیری چارچوب ارزیابی توسعه پایدار زیرساخت‌ها در کشور ایران، تهران: دانشگاه تهران.
طرح و ابنیة کاوش (1392). امکان‌سنجی، برنامه‌ریزی و طراحی شهری مجموعة جوانان یزد.
طرح و ابنیة کاوش (1392). منشور پروژة جوانان یزد.
طرح و ابنیة کاوش (1398). گزارش طراحی مفهومی معماری مجموعة دینی، فرهنگی و ورزشی جوانان یزد، کاربری بناهای پروژه.
کوکبی، لیلا و بهنود برمایه‌ور (1399). شهرها و جوامع پایدار: شاخص‌هایی برای شهرهای تاب‌آور، قزوین: انتشارات جهاد دانشگاهی قزوین.
مشکینی، ابوالفضل و مهدی نورمحمدی (1392). «تحلیل چالش‌های پیش‌روی مدیریت زمین شهری کشورهای درحال‌توسعه»، پنجمین کنفرانس برنامه‌ریزی و مدیریت شهری، مشهد.
هارتموت، بوسل (1379). «توسعة پایـدار: مفاهیم و محدودیت‌ها»، ترجمة محسن دارابی، فـصلنامة مسکن و انقلاب، شمارة 89، 51-46.
Alehashemi, A., Mansouri., S. A., & Barati, N. (2015). Urban infrastructure and the need to change the view in its definition and planning infrastructure of a new conceptual landscape in the definition of urban infrastructure in the twenty-first century. Nazar Garden, No. 43, 5-16. (In Persian)
Amoah, S. T., Owusu-Sekyere, E., & Angmor, E. N. (2018). Urban space renaissance of a developing country city. Urban Research & Practice
Ayaft, S. A. (2008). Agenda 21 in plain language. Tehran: published by the Environmental Protection Agency in collaboration with the United Nations and the National Committee for Sustainable Development. (In Persian)
Benedict, M. A., & McMahon, E. T. (2012). Linking landscapes and communities. Washington, DC, USA: Island Press.
Besner, C., & Hobbs, B. (2013). Contextualized project management practice: A cluster analysis of practices and best practices. Project Management Journal, 44(1), 17–34.
Brundtland, Gro Harlem. (1987). Our common future—call for action. Environmental Conservation, 14(4), 291-294
Budd, R. W., Thorp, R. K., & Donohew, L. (1967). Content analysis of communications. Macmilan: NewYork.
Casey, Sh. (2005). Establishing standards for social infrastructure. Ipswich: University of Queensland.
Choguill, C. L. (2007). The search for policies to support sustainable housing. Habitat International, 31(1), 0–149
Cohen, B. (2006). Urbanization in developing countries: Current trends, future projections, and key challenges for sustainability. Technol. Soc, 28(1-2), 63–80.
Deland, D. (2009). Sustainability through project management and net impact. PMI Global Congress North America, Orlando, FL, USA: Project Management Institute.
Diaz-Sarachaga, J. M., Jato-Espino, D., Alsulami, B., & Castro-Fresno, D. (2016). Evaluation of existing sustainable infrastructure rating systems for their application in developing countries. Ecological Indicators, 71(Supplement C), 491-502. doi:https://doi.org/10.1016/j.ecolind.2016.07.033
FIDIC Sustainability Pack. (2013). Project sustainability management applications manual.
Freeman, R. E. (2010). Strategic management: A stakeholder approach. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
Garvare, R., & Isaksson, R. (2001). Sustainable development: Extending the scope of business excellence models. Measuring Business Excellence, Vol. 5 No. 3, pp. 11-15
GCCC (Gold Coast City Council). (2007). Northern growth corridor social infrastructure plan 2021. Gold Coast, Gold Coast City Council.
Hartmut, B. (2012). Indicators for sustainable development: Theory, method, applications (M. Darabi, Trans). Quarterly Journal of Housing and Revolution. No. 89, 51-46 (In Persian)
Hsiu-Fang, Hsieh., & Shannon, S. E. (2005). Three approaches to qualitative content analysis. Qualitative Health Research. 15(9), 1277–1288
Imani Jajermi, H. (2019). What is social infrastructure?. Tehran: Institute of Social Studies and Research, University of Tehran. (In Persian)
Jones, S A., & Silva, C. (2009). A practical method to evaluate the sustainability of rural water and sanitation infrastructure systems in developing countries. Desalination, 248(1-3), 500-509
Keeble, Brian R. (1988). The Brundtland report:‘Our common future’. Medicine and War, 4(1), 17-25
Khasnabis, S., Mathew, T., & Mishra, S. (2010). Optimal resource allocation among transit agencies for fleet management. 44(6), 0–432.
Kowkabi, L. (2021). Revitalization of bio infrastructure network, an approach to urban regeneration: A case study of the qanats of Tehran. Urban Forestry & Urban Greening, 59,127020, ISSN 1618-8667. https://doi.org/10.1016/j.ufug.2021.127020.
Kowkabi, L., & Barmayehvar, B. (2020) Sustainable cities and communities - indicators for resilient cities. Qazvin: Press Organization Jahade Daneshgahi, Qazvin Branch. (In Persian)
Kowkabi, L. (2021) Revitalization of bio infrastructure network, an approach to urban regeneration: A case study of the qanats of Tehran, Urban Forestry & Urban Greening, 59,127020.
Marinella Spanò, Francesco Gentile, Clive Davies, Raffaele Lafortezza. (2017). The DPSIR framework in support of green infrastructure planning: A case study in Southern Italy. Land Use Policy, 61, 242-250
Martens, M. L., & Carvalho, M. M. (2016). The challenge of introducing sustainability into project management function: Multiple-case studies Journal of Cleaner Production, Vol.117, P.29-40
Megan Heckert, Christina D. Rosan. (2016). Developing a green infrastructure equity index to promote equity planning. Urban Forestry & Urban Greening, Vol. 19 P 263-270
Meng, J. N., Xue, B., Liu, B. S., & Fang, N. (2015). Relationships between top managers’ leadership and infrastructure sustainability A Chinese urbanization perspective. Engineering, Construction and Architectural Management, Vol. 22 Iss 6 pp. 692 -714
Meng, J., Yan, J., & Xue, B. (2018). Exploring Relationships between National Culture and Infrastructure Sustainability Using QCA. Journal of Construction Engineering and Management, Vol. 144
Meshkini, A., & Normohammadi, M. (2013). Analysis of challenges facing urban land management in developing countries. Fifth Conference on Urban Planning and Management, Mashhad. (In Persian)
Mir, F. A., & Pinnington, A. H. (2014). Exploring the value of project management: Linking Project Management Performance and Project Success. International Journal of Project Management, vol.32, P 202-217
Osullivan, Arthur., & Sheffrin, S.M. (2003). Economics: Principles in action. Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall.
OUM (Office of Urban Management). (2007). South East queensland regional plan 2005-2026: Implementation guideline No. 5: Social infrastructure planning. Department of Infrastructure. Brisbane, Queensland Government.
Project Management Institute. (2013). A guide to the project management body of knowledge. Newtown Square, PA, USA: Project Management Institute.
Robichaud, L. B., & Anantatmula, V. S. (2011). Greening project management practices for sustainable construction. Journal of Management in Engineering, 27(1), 48–57
Rouhani, O. M., Geddes, R. R., Gao, H. O., & Bel, G. (2016). Social welfare analysis of investment public-private partnership approaches for transportation projects. Transportation Research Part A: Policy and Practice, Vol.88 P. 86-103
Rydin, Y., Natarajan, L., Lee, M., & Lock, S. (2018). Do local economic interests matter when regulating nationally significant infrastructure? The case of renewable energy infrastructure projects. Local Economy: The Journal of the Local Economy Policy Unit, 33(3), 269–286.
Silvius, A. G. (2017). Sustainability as a new school of thought in project management. Journal of Cleaner Production, Vol.166, P 1479-1493
Silvius, A. J., & Schipper, R. P. (2014). Sustainability in project management: A literature review and impact analysis. Social Business, 4(1), 63–96.
Slocock, C. (2018). Valuing social infrastructure. Early Action Task Force: Community Links, Charity number 1018517
Taherian, G. (2018). Localizing and implementing a sustainability assessment system for infrastructures in Iran. Tehran: Tehran University Press. (In Persian)
Tarh o Abnieh Kavosh. (2013). Feasibility study, urban planning and design of Yazd youth complex. Picture No. 1-38 p. 104 (In Persian)
Tarh o Abnieh Kavosh. (2013). Yazd youth project charter, P. 2 (In Persian)
Tarh o Abnieh Kavosh. (2019). Conceptual architectural design report of Yazd youth religious, cultural and sports complex. P. 13 Use of project buildings (In Persian)
UNDAF (United Nations Development Assistance Framework). (2015).
UNHabitat (2018). Transforming our world: The 2030 agenda for sustainable development United Nations.
United Nations. (2016). The world’s cities in 2016. New York, NY, USA: United Nations.
United Nations. (2017). New Urban Agenda. A/RES/71/256. United Nations. Retrieved 2017, 10 December, from http://habitat3.org/wp-content/uploads/nua-english.pdf
United Nations. (2019). World urbanization prospects. New York, NY, USA: United Nations.
Zahedi, S, & Najafi, G. (2007). Sustainable development: A new conceptual framework. Journal of Teacher of Humanities, No. 4, 43-76 (In Persian) | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 912 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 378 |
||