تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,037 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,512,094 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,774,547 |
حریم خصوصی در اماکن عمومی با تکیه بر حق تصویربرداری | ||
مطالعات حقوق تطبیقی | ||
دوره 13، شماره 1، تیر 1401، صفحه 1-22 اصل مقاله (568.45 K) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی - پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jcl.2021.315309.634120 | ||
نویسندگان | ||
فاطمه ابطحی* 1؛ ابوطالب کوشا2؛ مهدی منتظرقائم3؛ عباس میرشکاری4 | ||
1دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری دادگستری، تهران، ایران. | ||
2استادیار گروه حقوق خصوصی دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری دادگستری، تهران. ایران. | ||
3استادیار گروه حقوق اسلامی دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری دادگستری، تهران، ایران. | ||
4استادیار گروه حقوق خصوصی و اسلامی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
حق تصویربرداری در اماکن عمومی بر مبنای آزادی بیان و رضایت ضمنی صاحبان تصویر قابل پذیرش است. بر این اساس، اشخاص میتوانند آزادانه و بدون کسب مجوز اقدام به تصویربرداری در این اماکن نمایند. با این حال، جواز تصویربرداری منوط به رعایت شرایطی ازجمله حفظ حریم خصوصی اشخاص است؛ چه اینکه اشخاص میتوانند انتظار متعارف و مشروع مبنی بر «ناشناس ماندن» داشته باشند. در واقع، اشخاص حتی اگر بدانند که در معرض دید عموم هستند باز هم انتظار ندارند که در مرکز توجه باشند یا اقدامات آنها ثبت و ضبط شود، بلکه حتی میشود گفت متعارف این است که زمانی که اشخاص در مکان عمومی قرار میگیرند دوست دارند نادیده گرفته شوند. بهعلاوه تصویر میتواند بهعنوان مصداقی از اطلاعات شخصی تلقی شود، علیالقاعده نیز جمعآوری اطلاعات شخصی نیاز به رضایت دارد. برای همین حفظ حریم خصوصی در تصویربرداری لازم و ضروری است. اهمیت این امر تاآنجاست که حتی خبری بودن واقعه نیز نمیتواند مجوز نادیده گرفتن حق حریم خصوصی را فراهم آورد؛ با این تفسیر حریم خصوصی مختص مکانهای اختصاصی نبوده، اشخاص در محیطهای عمومی هم از حریم خصوصی برخوردارند. ملاک اصلی در برخورداری از حریم خصوصی، انتظار منطقی شخص خواهد بود. | ||
کلیدواژهها | ||
حریم خصوصی؛ حق تصویربرداری؛ منفعت عمومی؛ ناشناس ماندن | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Privacy in public places Based on the right to taking photos | ||
نویسندگان [English] | ||
Fatemeh Abtahi1؛ Abootaleb Koosha2؛ Mahdi Montazerqaem3؛ Abbas Mirshekari4 | ||
1Ph. D Student of Privat Law, university of judicial scinces and administrative services, Tehran, Iran. | ||
2Assistant Professor, university of judicial scinces and administrative services, Tehran, Iran. | ||
3Assistant Professor, university of judicial scinces and administrative services, Tehran, Iran. | ||
4Assistant Professor, Faculty of Law and Political Science,University of Tehran, Tehran, iran. | ||
چکیده [English] | ||
The right to taking photos in public places is acceptable on the basis of freedom of expression and the tacit consent of the owners of the image. Accordingly, individuals can take photos freely in these places without obtaining permit. However, taking photos is allowed only if the privacy of individuals is protected. Because people can expect the normal and legitimate expectation of "remaining anonymous". People do not expect to be in the spotlight or have their actions recorded, even if they know they are in the public eye. People like to be ignored when they are in a public place. In addition, the image can be considered as an example of personal information. Basically, the collection of personal information requires consent. Therefore, privacy must be maintained in photography. The importance of this is that even if it is a news incident, it is still not possible to ignore privacy. With this interpretation, privacy is not limited to private places and people in the public environment also have privacy. The main criterion in having privacy will be a reasonable expectation of the person. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
The right to taking photos, privacy, anonymity, public interest | ||
مراجع | ||
الف) فارسی
- مقالات
- پایاننامه
ب) عربی
ج) انگلیسی
- laws And Regulations
- Books
- Articles
- Thesis
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 950 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 660 |