سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات162
تعداد شماره‌ها6,579
تعداد مقالات71,072
تعداد مشاهده مقاله125,681,237
تعداد دریافت فایل اصل مقاله98,911,520
معبودی نیشابوری, رضا, رضائی, سیدعلیرضا. (1401). حمایت اجرایی فرامرزی از گزارش‌های اصلاحی محاکم ملی‏ مطالعۀ تطبیقی در کنوانسیون سنگاپور 2019، کنوانسیون‌های لاهه ‏‏2005، 2019 و حقوق ایران‏. , 52(1), 149-169. doi: 10.22059/jlq.2022.318428.1007497
رضا معبودی نیشابوری; سیدعلیرضا رضائی. "حمایت اجرایی فرامرزی از گزارش‌های اصلاحی محاکم ملی‏ مطالعۀ تطبیقی در کنوانسیون سنگاپور 2019، کنوانسیون‌های لاهه ‏‏2005، 2019 و حقوق ایران‏". , 52, 1, 1401, 149-169. doi: 10.22059/jlq.2022.318428.1007497
معبودی نیشابوری, رضا, رضائی, سیدعلیرضا. (1401). 'حمایت اجرایی فرامرزی از گزارش‌های اصلاحی محاکم ملی‏ مطالعۀ تطبیقی در کنوانسیون سنگاپور 2019، کنوانسیون‌های لاهه ‏‏2005، 2019 و حقوق ایران‏', , 52(1), pp. 149-169. doi: 10.22059/jlq.2022.318428.1007497
معبودی نیشابوری, رضا, رضائی, سیدعلیرضا. حمایت اجرایی فرامرزی از گزارش‌های اصلاحی محاکم ملی‏ مطالعۀ تطبیقی در کنوانسیون سنگاپور 2019، کنوانسیون‌های لاهه ‏‏2005، 2019 و حقوق ایران‏. , 1401; 52(1): 149-169. doi: 10.22059/jlq.2022.318428.1007497

حمایت اجرایی فرامرزی از گزارش‌های اصلاحی محاکم ملی‏ مطالعۀ تطبیقی در کنوانسیون سنگاپور 2019، کنوانسیون‌های لاهه ‏‏2005، 2019 و حقوق ایران‏

مطالعات حقوق خصوصی
مقاله 9، دوره 52، شماره 1، فروردین 1401، صفحه 149-169    اصل مقاله (293.61 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jlq.2022.318428.1007497
نویسندگان
رضا معبودی نیشابوری* 1؛ سیدعلیرضا رضائی2
1استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، ‏مشهد، ایران
2دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشکدۀ حقوق علوم و سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، ‏مشهد، ایران
چکیده
      میانجی‌گری به‌عنوان یکی از طرق شناخته‌شدۀ حل‌وفصل اختلاف‌ها، با توجه به تصویب کنوانسیون سنگاپور در مورد سازش‌نامه‌های حاصل از میانجی‌‌گری 2019 توسط سازمان ملل متحد و اعطای حمایت اجرایی به سازش‌نامه‌های حاصل از میانجی‌گری اعتبار ویژه‌ای یافته است. یکی از انواع سازش‌نامه‌ها، گزارش‌های اصلاحی تنظیمی نزد دادگاه هستند که به‌دلیل نقش اصلی ارادۀ طرفین (نه قاضی) در تنظیم آنها، نوعی سازش‌نامه محسوب می‌شوند. مسئلۀ مهم در خصوص گزارش‌های اصلاحی تنظیمی توسط محاکم، امکان اجرای آنها در کشورهای دیگر است که به‌دلیل دخالت دو روش حل اختلاف دادرسی و سازش، مقررۀ قانونی حاکم در این خصوص محل تردید است. به‌منظور بررسی موضوع مذکور، مطالبی بدین‌ترتیب بررسی و تحلیل شده است: «اجرای فرامرزی گزارش‌های اصلاحی محاکم وفق کنوانسیون سنگاپور»، «اجرای فرامرزی گزارش‌های اصلاحی محاکم وفق کنوانسیون‌های لاهه» و «اجرای فرامرزی گزارش‌های اصلاحی محاکم خارجی وفق حقوق ایران». در مجموع این مقاله به این نتیجه نائل آمده است که اجرای گزارش‌های اصلاحی تنظیمی توسط دادگاه‌های خارجی با دشواری‌های زیادی روبه‌روست، زیرا کنوانسیون سنگاپور این نوع سازش‌نامه‌ها را در بند 1 مادۀ 3، به‌صورت کلی از محدودۀ حمایت اجرایی خود خارج کرده است؛ حمایت صریح کنوانسیون‌های لاهه از گزارش‌های اصلاحی، به‌دلیل عدم مقبولیت و کم بودن تعداد کشورهای عضو این معاهدات، نمی‌تواند تأثیر مثبتی در خصوص اجرای گزارش‌های اصلاحی تنظیمی توسط دادگاه‌های خارجی داشته باشد؛ قیود مبهم و متعدد مذکور در مواد 177 و 169 قانون اجرای احکام مدنی ایران نیز امکان اجرای گزارش‌های اصلاحی تنظیمی توسط دادگاه‌های خارجی را در ایران بسیار تقلیل می‌دهد.
کلیدواژه‌ها
احکام معارض با گزارش اصلاحی؛ تأیید گزارش اصلاحی توسط دادگاه؛ سازش؛ سازش‌نامه؛ ‏لازم‌الاجرا بودن گزارش اصلاحی.‏
عنوان مقاله [English]
Cross-Border Executive Support of Judicial ‎Settlements A Comparative Study of the Singapore ‎Convention 2019, the Hague Conventions 2005, ‎‎2019 and Iranian Law‎
نویسندگان [English]
Reza Maboudi Neishabouri1؛ Seyed Alireza Rezaee2
1Assistant Professor of Private Law Department, Faculty of Law and ‎Political Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
2PhD Student of Private Law, Faculty of Law and Political Sciences, ‎Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.‎
چکیده [English]
 
Abstract
Problem Statement: Conciliation as one of the most well-known dispute resolution methods has gained special credibility due to ratification of Singapore Convention on International Commercial Settlement Agreements 2019 by the United Nations and the granting of executive support to settlement agreements resulting from mediation. One of the types of settlement agreements is judicial settlements recorded by court, which are considered as a kind of settlement agreements due to the main role of the will of the parties (rather than the judge) in drafting them. Also, it is always possible for the parties to reach a settlement after a dispute has been filed in court, and in some cases, the parties to the dispute may even reach an out-of-court settlement agreement and submit the settlement to the court for approval in order to benefit from enforcement support. In both cases, the judge reflects the settlement agreement of the parties in the form of a judicial settlement. An important issue regarding judicial settlements recorded by courts is the possibility of their enforcement in other countries, which is questionable due to the involvement of two dispute resolution methods: litigation and conciliation. This is because the judicial settlement has a dual nature, because on the one hand, it is a kind of settlements due to the exclusive intervention of the will of the litigants in its conclusion, and on the other hand, it has a judicial nature due to its reflection in the court judgement. Therefore, in order to examine the possibility of enforcing foreign judicial settlements, the provisions related to the enforcement of the settlement agreements and court judgements can be applied. As a result, there are serious doubts about the international treaty applicable to the enforcement of judicial settlements in foreign courts. The position of Iranian law in this regard should also be examined.
Research Method: The purpose of the present study is fundamental because it contributes to the development of law and in essence, the method of the present study is analytical/descriptive. There is also a comparative approach in this study due to the review of the 2019 Singapore Convention, the 2005 Hague Convention and the 2019 Hague Convention.
Theoretical and Conceptual Framework: To examine the subject of the present study, judicial settlements should be examined from the following perspectives: cross-border enforcement of judicial settlements of courts in accordance with the Singapore Convention, cross-border enforcement of judicial settlements of courts in accordance with The Hague Conventions, and cross-border enforcement of judicial settlements of foreign courts in accordance with the Iranian law".
Research Questions and Hypothesis: The main questions of the present article are: Is it possible to enforce cross-border judicial settlements in accordance with the Singapore Convention? Is it possible to enforce cross-border judicial settlements in accordance with the Hague Conventions? Is it possible to enforce cross-border judicial settlements in accordance with the Iranian law? The hypothesis of the present study is that due to the approach of conventions applicable to cross-border judicial settlements and the narrow approach of the Iranian Civil Judgment Enforcement Law, in none of the above three hypotheses can the possibility of cross-border enforcement of the judicial settlements be considered high.
Research achievements: Overall, the article concludes that 1- the enforcement of judicial settlements by foreign courts is fraught with difficulties because the Singapore Convention generally excludes such settlement agreements from its scope of executive support in Article 1.3.2- the explicit support of the Hague Conventions for judicial settlements, due to the unacceptability and small number of member states of these treaties, cannot have a positive impact on the enforcement of judicial settlements by foreign courts, 3- the vague and numerous restrictions mentioned in Articles 177 and 169 of the Iranian Civil Judgment Enforcement Law also greatly reduce the possibility of the enforcement of foreign court judicial settlements in Iran. Overall, based on both international law and Iranian law, the possibility of enforcement of cross-border judicial settlements in other countries do not consider high, and individuals and businesses are advised to submit the settlement to an arbitrator (rather than a foreign court) to benefit from the successful New York Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards in the various States party to the said Convention.
 
 
 
 
کلیدواژه‌ها [English]
Settlement Agreements", "Conciliation", "Enforceability of judicial settlement", "Approval of judicial settlement by court", "Contrary judgments to judicial settlement"
مراجع
منابع

الف) فارسی

  1. ابهری، حمید؛ حسین کاویار (1393). «اعتبار گزارش اصلاحی»، فصلنامۀ مطالعات حقوق خصوصی، دورۀ 44، ش 3، ص 326-311.
 DOI: 20.1001.1.25885618.1393.44.3.2.5

  1. جنیدی، لعیا (1395). «کنوانسیون نیویورک و رژیم اجرایی آن»، مجلۀ حقوق تطبیقی، دورۀ 2، ش 1، ص 87-52.
 DOI: 20.1001.1.1735496.1390.2.1.3.4

  1. ---------- (1396). اجرای آرای داوری بازرگانی خارجی، تهران: شهر دانش.
  2. خدابخشی، عبدالله؛ اعظم انصاری؛ مجد کابری، محمد (1397). «شرایط اجرای احکام خارجی در حقوق ایران و مصر»، مجلۀ حقوق خصوصی، دورۀ 15، ش 2، ص 349-372.
 DOI: 10.22059/JOLT.2019.258239.1006567

  1. شمس، عبدالله (1398). اجرای احکام مدنی، ج 1، تهران: دراک.
  2. کاشی آرانی، رضا کریم (1390). «شرایط اجرای حکم خارجی بر مبنای اعتبار امر مختوم»، مجلۀ حقوق خصوصی، دورۀ 8، ش 18، ص 158-139.
 DOI: 10.22059/JOLT.2012.30134

  1. مردانی، محمدحسن (1390). «شناسایی و اجرای احکام دادگاه‌های خارجی در حقوق ایران»، مجلۀ کانون، سال پنجاه‌وسوم، ش 123، ص 164-133. در: http://ensani.ir/fa/article/304990، (12 دی 1399).
 

 ب) خارجی

  1. Alexander, Nadja; Shou, Chong (2019). “The New Un Convention On Mediation (Aka The ‘Singapore Convention’) – Why it’s important for Hong Kong”, Hong Kong Lawyer, Research Collection School of Law, pp. 1-8, Available at: https://ssrn.com/abstract=3749055, (Accessed 22 December 2020).
  1. Anderson, Dorcas (2015). “Litigating Over Mediation How Should The Courts Enforce Mediated Settlement Agreements”, Singapore Journal of Legal Studies, No. 1, pp. 105-134, Available at: https://ssrn.com/abstract=2843441, (Accessed 18 December 2020).
  2. Chua, Eunice (2015). “The Future of International Mediated Settlement Agreements: Of Conventions, Challenges and Choices”, Tan Pan Online: A Chinese-English Journal on Negotiation, pp. 1-11, Available at: https://ssrn.com/abstract=3334750, (Accessed 14 December 2020).
  3. Chua, Eunice (2019). “Enforcement of International Mediated Settlements Without the Singapore Convention on Mediation”, Singapore Academy of Law Journal, No. 31, pp. 572-597, Available at: https://journalsonline.academypublishing.org.sg/Journals/Singapore-Academy-of-Law-Journal-Special-Issue, (Accessed 12 December 2020).
  4. Mccormick, Khory; Sharon, Ong (2019). “Through the Looking Glass: An Insider’s Perspective into The Making of The Singapore Convention on Mediation”, Singapore Academy of Law Journal, No. 31, pp. 520-546, Available at: https://journalsonline. academypublishing.org.sg/Journals/Singapore-Academy-of-Law-Journal-Special-Issue, (Accessed 16 December 2020).
  1. Morris-Sharma, Natalie (2019). “Constructing the Convention On Mediation The Chairperson’s Perspective”, Singapore Academy of Law Journal, No. 31, pp. 487-519, Available at: https://journalsonline.academypublishing.org.sg/Journals/Singapore- Academy-of-Law-Journal-Special-Issue, (Accessed 16 December 2020).
  1. Nigmatullina, Dilyara (2019). Combining Mediation and Arbitration in International Commercial Dispute Resolution, New York: Routledge.
  2. Rosner, Norel (2019). “The Singapore Convention: Reflections on Articles 1.3 on Scope, on Reservations, and 12 on Regional Economic Integration Organization”, Cardozo Journal of Conflict Resolution, No. 20, pp. 1259-1272, Available at: https://unov.tind.io/record/69840?ln=en, (Accessed 16 December 2020).
  1. Schnabel, Timothy (2019]A[). “The Singapore Convention On Mediation: Framework For The Cross-Border Recognition And Enforcement Of Mediated Settlements”, Pepperdine Dispute Resolution Law Journal, No. 19, pp. 1-60, Available at: https://ssrn.com/abstract=3239527, (Accessed 20 December 2020).
  1. Schnabel, Timothy (2019](B[). “Implementation Of The Singapore Convention: Federalism, Self-Execution, And Private Law Treaties”, American Review of International Arbitration, No. 30, pp. 265-290, Available at: https://ssrn.com/abstract=3320823, (Accessed 20 December 2020).
  2. Sussman, Edna (2008). The Final Step: Issues in Enforcing the Mediation Settlement Agreement in Contemporary Issues in International Arbitration and Mediation, London: The Fordham Papers Martinus Nijhoff Publishers.
  3. Sussman, Edna (2011). “Combinations and Permutations of Arbitration and Mediation: Issues and Solutions”, in ADR in Business: Practice and Issues across Countries and Cultures, Vol. 2, London: Kluwer Law International.
  4. Sussman, Edna (2018). “The Singapore Convention Promoting the Enforcement and Recognition of International Mediated Settlement Agreements”, Icc Dispute Resolution Bulletin, No. 3, pp. 42-54, Available at: https://sussmanadr.com/wp- content/uploads/2018/12, (Accessed 20 December 2020).
  1. Treichl, Clemens (2020). “The Singapore Convention: Towards a Universal Standard for the Recognition and Enforcement of International Settlement Agreements?”, Journal of International Dispute Settlement, Vol. 11, No. 3, pp. 409-429, DOI: 10.1093/jnlids/idaa013.
  1. UNCITRAL, (2016]A[). Working Group HI (Dispute Settlement), 65th Session, Available at: https://uncitral.un.org/en/working_groups/2/arbitration, (Accessed 08 December 2020).
  2. UNCITRAL (2016]B[). Working Group HI (Dispute Settlement), 64th Session, Available at: https://uncitral.un.org/en/working_groups/2/arbitration, (Accessed 08 December 2020).
  3. UNCITRAL (2017). Working Group HI (Dispute Settlement), 67th Session, Available at: https://uncitral.un.org/en/working_groups/2/arbitration, (Accessed 08 December 2020).
  4. Wilking, Felix (2015). “The Enforcement And Setting Aside Of Mediation Settlement Agreements : A Comparison Between German And International Commercial Mediation”, Master of Dispute Resolution of University of Cape Town, Available at: https://open.uct.ac.za/handle/11427/16938, (Accessed 20 December 2020).
  5. Wolski, Bobette (2013). “Arb-Med-Arb (and MSAs): A Whole Which is Less than, Not Greater than, the Sum of its Parts?”, Contemporary Asia Arbitration Journal, Vol. 6, No. 2, pp. 249-274, Available at: https://ssrn.com/abstract=2397649, (Accessed 19 December 2020).
  6. Wolski, Bobette (2014). “Enforcing Mediated Settlement Agreements (MSAs): Critical Questions and Directions for Future Research”, Contemporary Asia Arbitration Journal, Vol. 7, No. 1, pp. 87-118, Available at: https://ssrn.com/abstract=2443375, (Accessed 19 December 2020).
  7. Žukauskaitė, Miglė, (2019). “Enforcement of Mediated Settlement Agreements”, Vilnius University Press, No. 111, pp. 205-217, DOI: 10.15388/Teise.2019.111.12.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 322
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 556





سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب