1گروه رفتار حرکتی ، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
2گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
3گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
چکیده
مقدمه: هدف گزینی به عنوان یک مداخلۀ شناختی موجب تقویت عملکرد می شود. با وجود این هدفگزینی به صورت خودکنترل در طول مراحل یادگیری بررسی نشده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر هدف گزینی عملکرد به صورت خودکنترل و مربی کنترل بر یادگیری پاس فوتبال با تمرکز بر تئوری انتخاب بود. روش پژوهش: شرکتکنندگان 30 پسر 18 تا 28 ساله بودند که به صورت سازمان یافته در تمرینات فوتبال شرکت نداشتند. ابتدا پیش آزمون از شرکتکنندگان گرفته شد و سپس آنها در یک طرح نیمه تجربی و به صورت سیستماتیک در یکی از سه گروه هدف گزینی عملکرد خودکنترل، هدف گزینی عملکرد مربی کنترل و کنترل شرکت کردند. پس از 15جلسه تمرین بلافاصله آزمون اکتساب و پس از 72 ساعت آزمونهای یادداری و انتقال گرفته شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس2*3) مرحله * گروه) نشان داد که در آزمون اکتساب عملکرد گروهها بهبود یافت، اماتفاوت معناداری بین آنها مشاهده نشد. همچنین تحلیل واریانس یک سویه نشان داد که در هر دو مرحلۀ یادداری و انتقال بین گروهها تفاوت وجود دارد و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که هر دو گروه مداخلۀ هدف گزینی خودکنترل و مربی کنترل نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری دارند و تفاوتشان معنادار است. نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاکی از آن بود که عملکرد گروههای هدف گزینی به صورت خودکنترل و مربی کنترل نسبت به گروه کنترل بهتر بود و هدفگزینی خودکنترل مزیت بیشتری نسبت به سایر گروهها دارد. پیشنهاد می شود از راهبرد هدف گزینی به صورت خود کنترل در پروتکل های تمرینی استفاده شود.
The Effect of Self-Controlled and Coach-Controlled Performance Goal Setting on Soccer Passing Skill Learning: Application of Choice Theory
نویسندگان [English]
Saeed Shokri1؛ Mohammad Taghi Aghdasi2؛ Behzad Behzadniaa3
1Department Motor Behavior , Faculty of Physical Education, University of Tabriz, Tabriz. Iran.
2Department Motor Behavior , Faculty of Physical Education, University of Tabriz, Tabriz. Iran .
3Department Motor Behavior , Faculty of Physical Education, University of Tabriz , Tabriz. Iran.
چکیده [English]
Introduction: Goal setting as a cognitive intervention enhances performance. However, self-controlled goal setting during the learning process has not been investigated. Therefore, this study aimed to investigate the effect of self-controlled and coach-controlled performance goal setting on soccer passing learning, focusing on choice theory. Methods: The participants were 30 boys aged 18 to 28 years who did not participate in organized soccer training. First, the participants completed a pre-test and then participated in a quasi-experimental design and they were systematically assigned into one of three self-controlled performance goal setting, coachcontrolled performance goal setting, and control groups. After 15 training sessions,the acquisition test was taken immediately, and then after 72 hours, the retention and transfer tests were taken. Results: The results of the 2×3 (stage × group) analysis of variance showed that although the performance of the groups improved in the acquisition test, there was no significant difference between them. Also, one-way analysis of variance showed a difference between the groups in both retention and transfer phases and Tukey's post hoc test showed that both the self-controlled and coach-controlled goal-setting intervention groups performed better than the control group and the differences were significant. Conclusion: The findings of the research indicate that self-controlled and coachcontrolled performance goal-setting groups perform better than the control group and self-controlled goal-setting has more advantages than other groups. It is suggested to use a self-controlled goal-setting strategy in training protocol.
