تحلیل خطاهای زبان آموزان فارسی زبان در هنگام کاربرد تکواژهای پایان جمله «ne»، «yo» و «yone» در زبان ژاپنی

مرادی, فرزانه; مفاخریان, فاطمه

doi:10.22059/jflr.2023.352404.1002

فهرست نشریات

فهرست نشریات دارای اعتبار وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

فهرست مجلات علمی- پژوهشی دانشگاه تهران

نحوه ارسال مقاله برای مجله- ثبت نام در سامانه- فراموش کردن رمز عبور

تعداد نشریات	161
تعداد شماره‌ها	6,573
تعداد مقالات	71,036
تعداد مشاهده مقاله	125,506,849
تعداد دریافت فایل اصل مقاله	98,770,810

	تحلیل خطاهای زبان آموزان فارسی زبان در هنگام کاربرد تکواژهای پایان جمله «ne»، «yo» و «yone» در زبان ژاپنی
پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی
دوره 12، شماره 4، اسفند 1401، صفحه 580-595 اصل مقاله (1.14 M)
نوع مقاله: علمی پژوهشی(عادی)
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jflr.2023.352404.1002
نویسندگان
فرزانه مرادی^* ¹؛ فاطمه مفاخریان²
¹گروه آموزش زبان ژاپنی دانشکده زبانها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران، تهران، ایران
²گروه آموزش زبان ژاپنی، دانشکده زبانها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
در مکالمات زبان ژاپنی، تکواژهای دستوری پایان جمله، بخصوص تکواژهای «yo»، «ne» و «yone» نقش مهمی ایفا می‌کنند؛ چرا که دیدگاه گوینده نسبت به محتوای کلام را مشخص می‌نمایند. تاکنون تحقیقات زیادی در رابطه با کارکردها، روش کاربرد و خطاهای زبان آموزان هنگام استفاده از آنها صورت گرفته است. در پژوهش حاضر با هدف روشن ساختن نقاط ضعف زبان‌آموزان فارسی‌زبان در زمینه یادگیری این سه تکواژ، نخست به بررسی نقش و کارکرد آنها پرداخته، سپس به تحلیل پاسخ‌های آزمون مرتبط با آنها، که از 116 نفر از زبان‌آموزان ایرانی و گویشور ژاپنی از طریق پرسشنامه بدست آمده بود، پرداختیم. با مقایسه‌ی پاسخ‌های زبان‌آموزان ایرانی و گویشوران ژاپنی، خطاهای زبان‌آموزان را مشخص و در 3 مقوله خطاهای مرتبط با تکواژ «yo»، خطاهای مرتبط با «ne» و خطاهای مرتبط با تکواژ «yone» بررسی نمودیم. در ارتباط با تکواژ «yo»، بیشترین خطا در تشخیص کارکرد «برانگیختن توجه»، «مطالبۀ آگاهی و تشخیص»، «تأکید بر اراده و خواست»، «ابراز رضایت و موافقت» و «درخواست اصلاح»، در ارتباط با تکواژ «ne»، در تشخیص کارکردهای «ابراز موافقت و هم‌نظری»، «خود تأییدی» و «مطالبۀ رضایت ظاهری»، در ارتباط با تکواژ «yone»، در تشخیص «دریافت تأیید برای یک پیش‌فرض» و «ارائۀ توضیح با مخاطب» رخ داده بود. سپس به بررسی منشاء خطا پرداخته و علل آن را در چهار عامل «عدم شناخت کارکرد وجهی تکواژها»، «عدم ارائه توضیحات در منابع و خطاهای ناشی از رویه های آموزشی»، «کارکردهای متعدد و مشابه این تکواژها» و «منحصر به فرد بودن ویژگی‌های تکواژها» تحلیل و راهکار-هایی برای نحوه‌ی آموزش آنها ارائه نمودیم.
کلیدواژه‌ها
زبان ژاپنی؛ تکواژ پایان جمله؛ زبان‌آموزان؛ فارسی‌زبان؛ وجهیت
عنوان مقاله [English]
The errors of Persian language learners in using Japanese final particles “ne”, “yo” and “yone”
نویسندگان [English]
Farzaneh Moradi¹؛ Fatemeh Mafakherian²
¹department of Japanese language and literature, University of Tehran, Tehran.Iran
²Master of Japanese Language Teaching, University of Tehran Tehran, Iran
چکیده [English]
In Japanese conversation, the grammatical final particles, “yo”, “ne” and “yone” play an important role. So far, a lot of research has been done in relation to their functions, and the mistakes that language learners face when using them. This current research, with the purpose of something clarifying Persian language learner’s blind spots in learning these three final particles, investigated their role and functions in the sentence, then analyzed the answers of a test related to these three final particles which were obtained from 116 Iranian language learners and Japanese speakers. we determined the errors of the language learners in three different categories. In connection with the final particle “yo”, the majority of errors were about recognizing the function of “drawing attention”, “requiring awareness and recognition”, “emphasizing the will and desire”, “expressing satisfaction and agreement” and “requesting correction”; while associate with the final particle “ne”, most of the problems occurred in recognizing the functions of “expressing agreement and consensus”, “self-emphasis” and “demanding apparent satisfaction” was the greatest problem and the utmost errors related to “yone” was recognizing “receiving confirmation for a presupposition” and “providing an explanation with the audience”. Afterward, the source of these errors has been investigated and divided into four propellants“lack of final particles modality functions recongnition”,“insufficient explanations in educational resources and errors caused by educational procedures”, “Multiple and similar functions of this final particles” and “The uniqueness of final particles features”which have been analyzed during this particle and then presented solutions for how to teach them.
کلیدواژه‌ها [English]
Japanese language, final particles, language learners, Persian speakers, modality
سایر فایل های مرتبط با مقاله 10e.pdf
مراجع
Han, B. & Ichinose, T. (2011). A Study on Correspondence between Japanese Final Particles and Chinese modal particles -Take the final particles ''yo'', ''ne'' and ''yone'' in Japanese textbooks as an example-. Miyagi University of Education. Research Center for Education in International Understanding, 7, pp. 53-72. Keshavarz, M. (2009). Errors Analysis. Samt Press. Lee, S. (2006). The Final particles “ne”, “yo” and “yone” in Japanese discussions: Differences between Japanese native speakers and Korean learners. Studia linguistica, 14, pp. 41-71. https://doi.org/10.18999/stul.14.41 Manabō Nihongo; Textbook Ad hoc for Japanese Language Education (2005). Vol. 1-3, Tokyo: Senmon Kyouiku Publishing Co Ltd. Members of Descriptive study of Japanese grammar Study Group. (2003). Modern Japanese Grammar 4 Part 8 Modality.Descriptive study of Japanese grammar Study Group (ed.): Kuroshio Press. Minnano Nihongo; Japanese for All (1998).Vol 1-2, Tokyo: Surienetwork Publishing. Moghadam Kiya, R. & Hosseini, A. (2020). A comparative study of augmentation processes in Persian and Japanese Languages Based on the Theory of Evaluative Morphology. Journal of Foreign Language Research, 10 (2), 434-447. https://doi.org/10.22059/jflr.2020.305146.733 Moradi, F. (2020). An Analysis of Errors Committed by Iranian Language Learners of Japanese language in the Usage of Passive Form in Japanese. Journal of Foreign Language Research, 10 (2), 422-433. https://doi.org/10.22059/jflr.2020.301601.726 Moriya, M. (2006). Usage of Japanese Discourse Tags from the Viewpoint of Cognitive Linguistics. Studies in Japanese language and Japanese literature 1, 16, pp. 19-32. Moriyama, T. & Nitta, Y. & Kudou, H. & Masao, T. (ed.). (2001). Modality [Japanese Grammar 3]. Iwanami Shoten Press. Murayama, Y. (1993). Co-occurrence of sentence-final particles. Information and Communication Studies, 14, pp.27-33. Saigo, H. (2012). A study on the utterance chain effect of final particles ''ne'', ''yo'' and ''yone'': - Based on discourse completion task results - Kansai University Japanese Language and Culture Program Preparatory Course Papers in Teaching Japanese as a Foreign Language, 22, pp.97-118 Xiong, Y. (2010). The Function and Chinese Translation of the Sentence-final Particle NE Appeared in the Japanese Language Textbooks for Elementary Level. Studies in Japanese Language and Japanese Language Teaching, pp.207-226. Yamada, K. (2006). A Study in the Use of Sentence Final Particle “Yo” by Chinese Speaking Learners-From the Comparative Study on Sentence Final Particle in Japanese and Chinese. Waseda journal of Japanese applied linguistics, 8, pp.123-135. Yonezawa, M. (2005). A study of Frequency and Gender in the Use of Sentence-Final Particles in some. Bulletin of Center for Japanese Language Doshisha University, 5, pp. 49-60. Zheng, Ei. (2020). An Overview of Studies of Japanese Sentence Final Particles and Research on Acquisition of Those Particles by Learners of Japanese. Global studies, 4, pp. 93-112.
آمار تعداد مشاهده مقاله: 258 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 408

سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب

پیوندهای مفید

پیوندهای مفید

اخبار و اعلانات

آمار

تحلیل خطاهای زبان آموزان فارسی زبان در هنگام کاربرد تکواژهای پایان جمله «ne»، «yo» و «yone» در زبان ژاپنی